Müzisyen, halkbilimci, şair. 1937, Yozgat (merkez) doğumlu. Çok
küçük yaşta sesinin güzel olmasıyla dikkat çekti. Yetişme dönemlerinde
çalgıcıları dikkatle dinleyip türkülerini ve tavırlarını not almayı alışkanlık
haline getirdi. 1952 yılında girdiği Mızıka Okulunu bitirdikten sonra da
folklordan kopmadı.
1960 yılında Ankara’da düzenlenen ses yarışmasında birinci oldu.
Batı sazları ile folklor sazları karışımı özel radyo ve çeşitli yerlerde
konserler düzenledi. 1960-62 yıllarında İstanbul Aksaray Musiki Cemiyetinde
öğreticilik yaptı. 1968’de iki Yozgat türküsünü plağa okudu. Korolar kurdu,
konserler verdi, birçok sanatçı yetiştirdi. Yozgat yöresinin unutulmaya yüz
tutmuş öykü ve türkülerini derledi. 1989 yılında Yozgat Düğünleri adıyla
bir kaset çıkardı. Ünlü “Sürmeli” türküsünün hikâyesini yazdı. Şiirleri çeşitli
dergi ve gazetelerde yayımlandı.
ESERLERİ:
DERLEME: Sürmelim (notaları ve sözleriyle Yozgat
türküleri), Yozgat’ın Gerçek Türkü Öyküleri (2003).
ŞİİR: Kimler Geldi Kimler Geçti, Dalya,
KAYNAK: Durali Doğan / Yozgatlı Şair ve Yazarlar Ansiklopedisi
(2005), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
O yârin gözlerine nazar eyledim
Benden başkasına bakmasın diye
Yoldan geçen yolcuları eyledim
Dönüpte o yâre bakmasın diye
Dualarım eksik olmaz o yâre
Sıhhati bozulup yatmasın diye
Yollarına gülden halı döşedim
Ayağına taş-diken batmasın diye
Sakladım yaşımı dimdik yürüdüm
Halimi öğrenip gitmesin diye
Yavan yiyip yağlı gibi göründüm
Yılınıp bir yola sapmasın diye
KAYNAK: Durali Doğan / Yozgatlı Şair ve Yazarlar Ansiklopedisi
(2005).
Bence eski halin daha güzeldi
Niye dersen onlar tek tek güzeldi
Bağ bahçe kayboldu sanki düzeldi
Eyvah dedik amma senden YOZGAT'ım
Çarşı pazar dolaştım kimse yoğudu
Yabancılar benden fazla çoğudu
Seni sordum beni ordan kovudu
Gözü yaşlı döndüm senden YOZGAT'ım
Gencimize nasıl izah edeyim
Seni koyup kimle nere gideyim
İçimizden gelmiyor ki güleyim
Benim yerim senin yanın YOZGAT'ım
Sürmeli'de yine gözyaşı göründü
Nişanlıya çift çift çorap örüldü
Arpa, buğday her zamanki üründü
Kaderine terk edilmiş YOZGAT'ım
Komşuları bulamadım konuşam
Kimler öldü, kimler kaldı danışam
Misafirim kalamam ki ahşam
Bir gecelik kabul eyle YOZGAT'ım
Bizim evin lambaları yanıyo
Kiracı balkondan bir şey alıyo
Gözüm gönlüm eskilere dalıyo
Başım döndü bir hoş oldum YOZGAT'ım
Biri çıktı gel bakayım sen kimsin
Buralıysan çağır akraban insin
Başına geleceği sen bilirsin
Dövülmeden zor kurtuldum YOZGAT'ım
KAYNAK: Durali Doğan / Yozgatlı Şair ve Yazarlar Ansiklopedisi (2005).
