Şeyhülislâm, şair (D. ? – Ö. 21 Şubat 1539).
Şiirlerinde Seydî-Sa’dî mahlasını kullandı. Öğrenim çağına geldiğinde,
İstanbul’da Murat Paşa Camiînin imamı olan babası tarafından yetiştirilmeye
başlandı. Daha sonra dönemin bilginlerinden Samsunlu Mevlâna Mehmet Efendi’den
dersler aldı. Sâdî Çelebi, hocasının yanında çalışkanlığıyla seçkinleşti ve
kendisi de ders okutmak üzere ondan icâzet (yeterlilik) aldı. Sırasıyla
İstanbul’da Başçı İbrahim, Edirne’de Taşlılı, İstanbul’da Mahmut Paşa ve Sahn-ı
Seman medreselerinde müderrislik (öğretmenlik) yaptı. İstanbul kadısı oldu (1523) ve bu görevde on yıl kadı. Sonra
medresenin Semaniye bölümünde müderris iken Şeyhülislâm oldu (1533). Din
bilginliğinin yanı sıra şair, edip ve kuvvetli bir hatipti. Bilgin menkıbeleri
ve tarihi konusundaki yetkinliği ile tanınındı. Fatih’te bir dârülkurrâ (Kur’an
okulu) yaptırmıştı.
ESERLERİ:
HAŞİYE: Hâşiye alâ Şerhi’l Hidaye, Haşiye
ale’l-Kamûs.
FETVA: Fetavâ-yı Sa’diyye.
KAYNAK: Osmanlılar Ansiklopedisi (c. 2,
s.482, 1999), Halil Serdar Bıyıklı / Daday (2000), Nail Tan - Özdemir Tan /
Gurur Kaynağımız Kastamonulular IV (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).