Şair. 20 Ekim 1936, Niksar / Tokat doğumlu.
Roman yazarı Cemalettin Aykın, ağabeyidir. Niksar Albayrak İlkokulu (1948),
Haydarpaşa Lisesi (1954), Selimiye Veteriner Sağlık Meslek Lisesi (1957)
mezunu. Veteriner Sağlık Teknisyeni olarak Zonguldak, Milas, Ağın, Keban,
Elazığ, Ermenek, Kulu ve İstanbul’da görev yaptı. 1970’ten itibaren Eczacıbaşı
İlaç Fabrikası’nın Güneydoğu ve Doğu temsilcisi olarak Adana, Malatya, Konya,
Kayseri’de; Marmara Bölgesi temsilcisi olarak da İstanbul’da görev yaparak 1992
yılında emekli oldu.
İlk şiiri (Bir Başka Şarkı), 18 Ekim
1962’de İmece dergisinde (sayı: 18) çıkmıştı. Daha sonraki
ürünleri, kurucuları arasında bulunduğu Hakimiyet Sanat ile Edebiyat
Cephesi, Türkiye Yazıları, Dönemeç, Türk Dili, Yapıt, Su, Ekin, Varlık, Karşı,
Kıyı, Atika, Berfin, Türk Dili Şairin Atölyesi, Şiir Ülkesi, Güzel Yazılar (yayın
kurulu üyesi) vb. dergilerde yayımlandı. Gecede Söylenen Türküler adlı
kitabıyla 1984 Yaşar Nabi Şiir Ödülünü aldı. Şiirlerinin bir bölümü Ferhat
Tunç, Grup Çağrı ve Cebrail Kalın tarafından bestelendi. Türkiye Yazarlar
Sendikası, Türkiye PEN Pazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği
üyesidir.
“Çağın, düzensiz, sancılı bir toplumdaki
bunalmış insanının yaşantısından, acıları ve özlemlerinden damıtılmış bir şiir
bu. Çarmıhındaki İsa gibi konuşan bir şiir bu. (...) Şiirlerindeki bu insan
sesi, kalp atışları, biraz üzgünce de olsa, yeni bir duyarlıkla yaşam
algılarını yenileyebilecek şeyler söylemekte okuyucusuna.” (Ömer Nida)
“Bedrettin Aykın, şiirini yaşamın içinden kuran,
bireysel yanını toplumsalla çözümleyen, değerlendiren; iç dünyasının acılarını,
sıkıntılarını güneşe açılan pencerelerden uçurmasını bilen bir şair. Şiirindeki
sesleri, kendi sesinden damıtarak; daha ilk kitabında «Bedrettin Aykın Şiiri»
ne ulaşmayı başarmış; baktığı sol siyasal pencereyi geniş tutmayı
yeğleyebilmiş, ilk bakışta klasik tarz görünen şiirini, imge ve biçim yapı
taşlarıyla yenileyerek kendi sesine varmıştır. Hüznün ve umudun her mevsim iç
içe Aykın’ın yaşamını ve şiirini baştan aşağı nasıl sarmış olduğunu görmemek
mümkün değil. Sonuçta acılarda, yalnızlıklarda yaşayan ve umudunu canlı tutan,
kimliğini hiçbir çekince göstermeden şiirine aktaran bir şairdir o. Yaşadığı
tarih ve coğrafya içinde şekillenen insan, hiçbir sorunundan soyutlanmadan,
şiir potasına karışır Bedrettin Aykın’ın. Acı çeken ve direnen insanın şiiridir
onun şiiri.” (Güngör Gençay)
“1970’lerden bu yana gelişen şiir birikimini,
insani ilişkilerin «meta» ya indirgendiği bir ortamda, yalnızlıklarla
kuşatılmışlığın içinden sürüyor. «İyi ki sen varsın ey şiir - Yoksa nasıl
yaşardım bunca yalnızlığımla.» Şiiri, yalnızlıklarının sığınağı olarak görüyor
Aykın.” (Ahmet Ada)
ESERLERİ (Şiir):
Her Mevsim Acılarda (1982), Gecede Söylenen Türküler (1984),
Eksik Bir Gökyüzü (1985), Yaralı İlkyaz (1990), Ansızın Güz (1992),
Sevda Sureleri (1994), Yalnızlıklar (1997), Güz Balkonu (2001),
Eksik Bir Gökyüzü – Bütün Şiirleri 1 (2002).
HAKKINDA: Ruşen Hakkı / Her Mevsim Acılarda
(Kocaeli gazetesi, 17.5.1982), Halim Şafak / Biçimin Şiire Vurduğu Ket (Yaba
dergisi, Ekim 1993), Muzaffer Uyguner / Yalnızlıklar (Cumhuriyet Kitap, sayı:
411, 1.1.1998), Ahmet Ada (Virgül, sayı: 5, Şubat 1998), Ömer Nida / Şiire
Sığınan Aydın Yalnızlığı (Cumhuriyet Kitap, sayı: 420, 5.3.1998), Tansu Bele /
Bedrettin Aykın’ın ‘Yalnızlıklar’ı (Türk Dili Dergisi, sayı: 70, Ocak-Şubat
1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999),
Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), Güngör
Gençay / ‘Her Mevsim Acılarda’dan ‘Güz Balkonu’na: Bedrettin Aykın - Hasan
Hüseyin Yalvaç / Aykın Şiirini Okuma Notları - Halim Şafak / Güz Balkonu’ndan
Kalanlar - Hasan Akarsu / Güz Balkonu (Cumhuriyet Kitap, 25.4.2002).