Biyografya
Nurettin İğci

Nurettin İğci

Doğum
7 Ağustos 1959
İstanbul, Türkiye
Eğitim
İstanbul Üniversitesi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu

Öykü ve roman yazarı. 7 Ağustos 1959, İstanbul doğumlu. Yedikule Lisesi (1970), İÜ Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu (1980) mezunu. 1982’den itibaren Milliyet gazetesi Yurt Haberleri Servisinde çalıştı. 1993’ten sonra idari işler sorumlusu olarak görev yaptı. Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin yayın organı Bizim Gazete’de köşe yazıları yazdı. En Büyük AIDS Başka Büyük Yok başlıklı öyküsüyle 1998 yılı Akşehir Belediyesi Nasreddin Hoca Gülmece Öyküsü Ödülünü aldı. Radyo ve TV’ler için çok sayıda skeç metni ve senaryo yazdı.

ESERLERİ:

GÜLMECE ÖYKÜSÜ: Hastir Lan Köyü (1990), Entellere Dantel (1992), Laf Ola Beri Gelmeye (1998).

TAŞLAMA: Fincanı Taştan Oyarlar (1995).

ÖYKÜ: Masalımsı Dünya (2000).

RADYO OYUNU: Kosova Cehennemindeki Çiçek (2000), Ozanın Düşü (2000).

ÇOCUK KİTABI: Şirin Hayvanlar (şiirler, 1997), Zor Günler (roman, 1999), Ders Arası Kikiri (fıkralar, üç kitap, 1998-99), İstanbul Kazan Ben Kepçe (2001), Bıcırık AKUT’ta (roman, 2000), Bıcırık Hayvanlar Âleminde (2001).

DERLEME: Kör Gözüne Parmağım (1996), Medyatik Temel (2002).

HAKKINDA: Nokta dergisi / Yazı mı Çizi mi (3-9 Ocak 1993), Hasan Pulur (Milliyet Pazar gazetesi, 15.10.1995), Nail Güreli / İğci’nin İğneleri (Milliyet gazetesi, 20.10.1995), Aslı Örnek / Medyatik Temel (Radikal Kitap, 28.7.2002), Medyatik Temel (Milliyet Kültür-Sanat, 24.7.2002), Nilay Yılmaz (Virgül, sayı: 55, Ekim 2002).