Mehmed Salih Paşa

Osmanlı dönemi bürokratlarından, Nizâmü’t-Tevârîh mütercimi (D. 1836, Kerkük – Ö. 26 Mayıs 1912, İstanbul). Kerkük’te özel hocalardan öğrenim görerek yetişti. 1858’de geldiği İstanbul’da Defter-i Hakânî (Tapu İdaresi) Senedat (Senetler) Odasına atandı. Mekteb-i Fünûn-ı Mülkiyeden (Mülkiye Fen Okulu) 1862’de mezun oldu.

Birçok yerde belde müdürlüğü, muhamminlik (eksperlik), kaymakamlık, mutasarrıflık (üst yönetici, mülki amir) gibi idarî görevler yaptı. 1893’te Rumeli Beylerbeyi payesine yükseldi ve Musul Vilâyeti Valiliği yaptı. 1896’da bu görevinden ayrıldı. Döndüğü İstanbul’da beş yıl açıkta kaldı.

27 Kasım 1900’de Şura-yı Devlet (Danıştay) Mülkiyesi Dairesi üyeliğine getirildi. II. Meşrutiyetin ilânından sonra (2 Ekim 1908) emekliye sevk edildi.

Beyzavî’den çevirdiği Nizâmü’t-Tevârîh adlı eseri basıldı.

KAYNAK: Mücellidoğlu Ali Çankaya / Yeni Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. III, 1968), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).