Şair,
yazar. (D. 1871, Kırşehir – Ö. 1896, İstanbul). Kırşehir Mevlevîhanesi şeyhi
Hasan Efendi’nin oğludur. İlk ve orta öğrenimini Kırşehir’de yaptıktan sonra
Kırşehir Rüştiyesi Müdürü Dağıstanlı Mehmed Ali Efendi gibi özel hocalardan Arapça
ve Farsça dersleri aldı. Kendi gayretleriyle Fransızca öğrendi. Çalışma
hayatına Kırşehir’de Nâfia (Bayındırlık) Komisyonunda başladı. 1891 tarihinde
Ziraat Bankası Kırşehir Şubesine tayin edildi. Bu bankanın Çorum Şubesi müdür
yardımcısı iken 1893’te istifa etti. 1894’de İstanbul’a gitti ve burada Bâbıâli
Hulefâlığına atandı.
Bu
görevi sürdürürken yazı hayatına da atıldı ve başta Servet-i Fünûn olmak
üzere dönemin gazete ve dergilerinde şiirleri ve yazıları yayınlanmaya başladı.
İstanbul’da yakalandığı tifo hastalığı sebebiyle çok genç yaşta öldü.
ESERLERİ:
ŞİİR:
Nakşü’l-Midâd (1896).
ROMAN:
Nâliş-i Sevdâ (1896).
BASILMAMIŞ
ESERLERİ: Hârika, Nakşü’l-Midâd’ın ikinci cüzü, İlk Seferim,
Şanlı İstikbal, Baht-ı Nâ-baht.
KAYNAK: Cevat Hakkı Tarım / Kırşehir Tarihi (1938), Cevat
Hakkı Tarım / Kırşehir Tarihinde Mevlâna ve Mevlevîler (1961), İsmail Kasap /
Kırşehirli Şair ve Romancı Osman Hilmi’nin Nakşü’l-Midâd ve Nâliş-i Sevdâ Adlı
İki Eseri (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
