İsmail Aykanat

Eğitimci, Şair

Doğum
29 Ağustos, 1967
Eğitim
Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Burç

Eğitimci, şair. 29 Ağustos 1967 Rize / Pazar doğumlu. Ortaöğrenimini Pazar İmam- Hatip Lisesi’nde, yükseköğrenimini Erzurum Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde tamamladı (1990). Bu yıldan itibaren edebiyat öğretmeni olarak Ordu, Çorum, Kırıkkale, Iğdır ve Rize’de görev yaptı. Türkiye Yazarlar Birliği Kırıkkale temsilciliğinde bulundu. Yüksek lisansını Kırıkkale Üniversitesi’nde Yeni Türk Edebiyatı alanında “Cemal Süreya’nın Şiirlerinde Kadın” teziyle tamamladı.

İlk şiiri 1987 yılında İkindi Yazıları’nda yayımlandı. Yazı ve şiirleri daha sonra Mavera, Varide, İkinci Fecir, Duruşma ( Yönetmen, 1993, tek sayı), Kardelen, Hüner, Kitap Dergisi, İpek Dili, Düşçınarı, Hece, Edebiyat Ortamı, Anadolu Gençlik, Yeni Dünya, Yitik Düşler, Kıble, Çizgi, Yedi İklim, Türk Edebiyatı, Dergah, Mavi Yeşil, Beyaz Gemi, Hece dergileri ve Akit gazetesinde yer aldı. Kitap Dergisi editörlüğü yazarak burada bir süre roman eleştirileri kaleme aldı. Bir süre bir internet sitesinin  (www. ogretmenlersitesi.com) şiir editörlüğünü yaptı.

Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi’nce düzenlenen şiir yazma yarışmasında birinci, 1987), okuma yarışmasında ikincilik (1990), Çorum Valiliği’nce düzenlenen “Öğretmen”  konulu şiir yarışmasında üst üste iki birincilik aldı (1993, 1994). Ankara Bab-ı Ali Ehl-i Beyt Vakfınca Aşura günü çerçevesinde dünya çapında düzenlenen Hz. Hüseyin ve Kerbela eksenli yarışmalarda da üç şiir (2003, 2007, 2012) ve bir makale birinciliği aldı (2004).

Sanatın Allah için olduğu görüşündeki şairin şiirlerinde gittikçe kendine özgü bir tarz oluşturduğu gözlemlenmektedir. Aykanat, yazı eyleminin insanın varlık nedenini kavramasında araç olması gerektiğini düşünüyor. Genel çizgileriyle de şairimizin aşk şairi olduğu söylenebilir.

ESERLERİ:

ANTOLOJİ: Fetih ve Fatih Şiirleri Antolojisi (1995), Savaşla Savaşan Şiirler (2009).

ŞİİR: Tali Bir Akşam (1999), Suskunluk Şiirleri (2008), Buruk Vezin (2012).

DENEME: Dar Zaman Konuşmaları (2011).

KAYNAK: Hüseyin Üzmez / Biraz Soluklanalım Yahu (Akit, 10.10.1998), Hüseyin Üzmez /Yeni Bir Şiir Kitabı (Akit, 20.8.1999), Mahmut Bıyık / Tali Bir Akşam (Yeni Dünya, Mayıs 2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2009, 2015), Kendisinden alınan bilgiler (2014).

 

               

 

 

BİR TUFAN SONRASI

sessiz kalma konuş biraz yanımda olman yetmiyor

yetmiyor hazan dalına astığım gömleğin aşkı öpmesi

uzaklığı kadar ağlayan bir nisandın ne oldu sana

karşımda durma yanıma gel mayıs güvercinlerinle

biraz eylül anlat bana biraz keklik koksun sesin

 

uzun yazdan arta kalma hüznüdür seni bende bırakan

üstünden kelebekler geçerdi

onanmıştın bir şehirdin eskiden

sesin sana yetmiyordu iki büklüm gelirdin iki bin büklüm

caddelerden geçerdin sükût alfabesinden

orman kokmalısın uzak dur pencereden

 

cümle sonuna konmalısın

kederli koyaklarda eğlenmelisin

adım adınla söylenmeli tamir görmüş mersiyede

diyordum kırkımı aştım hala ne işin var benimle

çaldığım bütün kapılar kapanmalı

verdiğim sırlar afişlere geçmeli

söyle ben kimin cehennemiyim sen kimin cennetisin

 

 

PATOJEN TAVANANNA

 

ben aşkı elindeki silahın tetiğine nakşettim

sen yabancı bir lisanda dondurdun fiilleri

okuma salonlarının kurtarılmış masalarında

eski uygarlıklar gibiydik tavananna

 

çıkarıp masaya bıraktın bakire düşlerini

o bağdadî terbiyeli kalbini açtın bana

nice enkazlar gördüm o mahzun hikayende

buhranlı hikayenin sonu baştan karanlık

 

bir yaşlı fotoğrafla taşınan hıçkırıktın

endülüs yansın artık viran olsun buhara

yıllardan sonra bende eski bir şehirsin sen

masada duruyor mu o memnu kadınlığın

 

(12 Ocak 2011, Iğdır)

 

   

UZAK YAŞAMALARIN ŞİİRİ

nehirleri yüklesen saçlarıma

ölümü de önüme katarım bir gün

şu üç beş kelime için

kaç kez atıldım bilsen sokaklarına

 

uzak yaşamaların şiirine dök beni

yüzünün yalımında otağ kurduran ney/i

çağır içimdeki şiiri dirilten çağı

evinden döner gibi eve giden gelini

 

mercan susuşlarından geçir

çün sana verdim bütün dolunayları

saçlarında aradım kaybettiğim yolları

geceye yorumladım zülüflerini senin

 

eski ustalardan kalma bir âh ile gel

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör