Spor yazarı (D. 1932, Tiran
/Arnavutluk – Ö. 6 Şubat 2001, İstanbul). Çupi ailesi Arnavut aristokrasisine
mensuptu ve Enver Hoca ihtilalinin ardından İstanbul’a taşındı. Bir süre
Galatasaray Lisesinde okuyan İslam Çupi, oradan Vefa Lisesine geçti ve bu
okuldan mezun oldu.
1950’lerin ilk yarısının ünlü amatör
takımı Çapa’da forma giydi, sol ayaklı futbol tekniği ile hayranlık
uyandırmıştı. 1957 yılında günlük Spor gazetesinde muhabir olarak gazeteciliğe
başladı. Daha sonra Son Havadis, Türkiye Spor, Yeni İstanbul, Akşam,
Tercüman ve Milliyet gazetelerinde spor yazarı olarak çalıştı. 44
yıllık gazetecilik yaşamında, başta Türkiye Gazeteciler Cemiyeti ve Türkiye
Spor Yazıları Derneği olmak üzere birçok kurumdan 26 ödül aldı. Bir dönem TSYD
As başkanlığı görevini de yürüten Çupi, evli ve bir çocuk babasıydı. Fransızca
biliyordu.
Üstün zekası, özgün Türkçesi ve
benzetmeleriyle spor yazarlığını saygın bir meslek haline getirdi ve bir ekol
oluşmasını sağladı. Kendisini sevenler ona, bir spor yazarı olduğu kadar bir
edebiyatçı gözüyle de bakıyordu. Beşiktaşlı ünlü Baba Hakkı (Yeten), onu
‘‘sporun Balzac’ı’’ olarak tanımlamış; Süleyman Seba da, Çupi’ye ‘‘Arnavut
Prensi’’ unvanını yakıştırmıştır. Tutkulu bir Fenerbahçe aşığı olması, Çupi’nin
yazarlığına renk katmış, kendisi de futbol sahalarından geldiği için yazıları
hep gerçekçi olmuştur.
ESERLERİ:
Hey Gidi İstanbul
(1999), Futbolun Ölümü: Seçme Yazılar 1 (Editör:
Tanıl Bora, 2002), Olaylar, Sağbekin Lahana Dolmasını Yemesiyle Başladı (derleyenler:
Barış Karacasu, Kıvanç Koçak. Editör: Tanıl Bora; 2004).
HAKKINDA:
Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 6.1.2005).
