Besteci (D. Aralık 1923, Üsküp – Ö. 1 Ocak 2003, İzmir). Küçük yaşlarında ailesiyle birlikte Üsküp’ten İzmir’e göç etti. İlk ve ortaokulda gösterdiği üstün başarı ile sınavsız olarak Balıkesir Necati Bey Erkek Muallim Mektebi’ne girdi. Bu yıllarda TRT radyosunun yayınlarını ve sanatçıların uğradığı kahvehanelerde yaptıkları fasılları kaçırmayan Nalkesen, Ağrı'nın Tutak ilçesine öğretmen olarak atandı. Öğretmenlik yıllarında ut çalmayı öğrendi ve bir süre sonra en zor saz eserlerini bile icra eder hale geldi. Askerliğini İstanbul’da yapan sanatçı, bu süre içinde dönemin ünlü saz ve söz sanatçılarıyla tanışma fırsatı buldu.
1952 yılında açılan İzmir Radyosu Saz Sanatçılığı sınavıyla TRT
kadrosuna giren Nalkesen; sabahları okula, ardında da programa gitti. 1952-73
yılları arasını dinleyicilikten çıkıp icracılığa geçiş dönemi olarak
değerlendiren sanatçı, bu yıllarda beste çalışmalarını yoğunlaştı. Henüz
öğretmen okulundayken (1951) Orhan Seyfi Orhon’un Veda Busesi isimli şiirine yaptığı bestesini ortaya çıkardı. Kısa
zaman içerisinde milyonların beğenisini kazanan bu bestenin ardından; Saymadım Kaç Yıl Oldu, İçimdesin, Söylemez mi Bestem?, Seninle
Bir Sonbahar, Kimi Dertten İçermiş,
Yalan Değil, Avuçlarımda Hala Sıcaklığın Var, Kapın Her Çaldıkça, Gitmek mi
Zor?, Madem Küstün, Dargın Ayrılmayalım ve O Ağacın Altı gibi birçok şarkı
besteledi.
Nisan 1970'te öğretmenlikten emekli olan Nalkesen, 1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını aldı. 1948 yılında
Meliha Nalkesen’le evlenen sanatçının; İnci, Süleyman, Ebru ve Selçuk adlarında
dört çocuk babasıydı. 1 Ocak 2003’te İzmir’de yaşama
gözlerini yumdu.
BAŞLICA BESTELERİ:
Bilir misin a sevdiğim nedir
benim tek dileğim (Acem Kürdi), Gül yüzün
ipek saçın acep şimdi ne haldedir (Evcara), Bir gün karşılaşırsak ayrıldığımız yerde (Hicaz), Bir inat yüzünden sen dargınlık icad
ettin (Hicaz), Bülbülün çilesi
yanmakmış güle (Hicaz), Çatılmış
kaşlarınla kime düşman gibisin (Hicaz), Elim sustu telim sustu dil sustu (Hicaz), Yalanmış yeminlerin git işveni ellere sun (Hicaz), Sen gideli kaç bahar oldu bak vefasız yar (Hicazkâr),
Bu tesadüf benim için dünyalara değer (Hüzzam),
Hadi ben öfkemi yenemedim de (Hüzzam),
Bir uzun rüyadır hayat dediğin (Karcığar),
Kaçsan da sen uzaklara olsan bile ellerin
(Karcığar), Artık benim bu şehirde
son günler son demimdir (Kürdi hicazkâr), Avuçlarımda hala sıcaklığın var inan (Kürdi hicazkâr), Diller döküp peşimden dolaşma beyhude sen
(Nihavent), Maksadım birazcık yine naz
yapmaktı (Nihavent).
KİTAP: Gönül Bahçemdekiler -
Bestelerimin Güfteleri (1979).
HAKKINDA: Yusuf Nalkesen /
Gönül Bahçemdekiler - Bestelerimin Güfteleri (1979), Avni
Anıl / Anılar ve Belgelerle Musikimiz (1981), Mehmet Nazmi Özalp / Türk Musikisi Tarihi (1986), Yılmaz
Öztuna / Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi (1990), Ahmet Şahin Ak / Türk
Musikisi Tarihi (2002), Vural Sözer / Müzik Ansiklopedik Sözlük (2005).
