Şair.
1949, Bitlis doğumlu. İlkokuldan sonraki öğrenimlerini İstanbul’da tamamladı.
İstanbul Turizm ve Otelcilik Okulu mezunudur. 1975 yılında Hollanda’ya
yerleşti. Bu ülkede iki yıl serbest gazetecilik yaptıktan sonra Amsterdam ve
Den Haag Sosyal Bilimler Akademisinde öğrenim gördü ve eğitmen olarak çeşitli
kuruluşlarda çalıştı. Haarlem şehrinde Yetişkinler Eğitim Merkezinde Hollanda
dili ve toplum dersleri verdi.
Şiirleri
Türkiye’de Yeni Adımlar, Varlık, Çağıltı, Temmuz, Yeni Sanat gibi
çeşitli dergilerde; yurtdışında ise Hollanda Kentering’te Hollandaca olarak,
ayrıca bazı şiirleri İngilizce ve Fransızcaya çevrilerek İngiltere, Fransa ve
Belçika’da da yayımlandı. İnsanım Ben (1990) adlı bir şiir kitabı
vardır.
“Şiiri
buruk bir tadla içine işliyor insanın. Doğayla bütünleşerek sarıp-sarmalıyor
insanı.” (Güngör Gençay)
“Şiirlerinden
çok şiir tutkusunu, olduğu gibi yalansız çabasını, gayretini sevdim. İnsanlar
ölüp gidiyor; şiirler, şarkılar hep kalıyor. Ölenlerden kalanlara ölümsüz
sanatsal yarınlara selam olsun Herkes Birdal Özunan gibi şiir sevseydi hayat
şiirsiz bir muharebe olmazdı.” (Ayhan
Hünalp)
KAYNAK: Birdal Özunan / İnsanım
Ben (1990), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
