Mutasavvıf ve divan şairi. Doğum yeri Horasan. Hangi tarihte dünyaya geldiği bilinmiyor. Konya’da bulunan mezar taşındaki kitâbeden Hicrî 618’de (M. 1221) Konya’da öldüğü anlaşılıyor. Döneminde Sultan Hoca ve Mevlânâ Ahmed olarak da anılan bu mutasavvıf şaire Fakih denilmesi, Mevlânâ Celâleddin’in babasından fıkıh dersi alarak bu alanda bilgin olması nedeniyledir. Hakkındaki menkıbeler 18. yüzyıla kadar yaygınlık kazanmıştı.
Halkı irşat için kaleme
aldığı manzumelerden oluşan Çarhnâme adlı eseri, aruz ölçüsüyle
halk dilini birleştirmesi ve divan şairlerini etkilemesi bakımından bir sanat
değeri taşır. Çarhnâme’de başlıca tema olarak insanın geçici olarak
dünya heves ve lezzetlerine değil, bâki olan âleme hazırlanması yolundaki
öğütler işlenmiştir. Çarhnâme’yi ilk tanıtan bilim adamı M. Fuat
Köprülü’dür (1926). Ahmed Fakih’in bir başka eseri olan Kitâb-ı Evsâf-ı
Mesâcidi’ş Şerife de yakın bir tarihte Prof. Hasibe Mazıoğlu tarafından
Londra’da bulunup yayımlanmıştır. Fakih’in bu eserinde, ziyaret etmiş olduğu
Şam, Kudüs, Mekke, Medine şehirlerindeki kutsal yerler ve mescitler
anlatılmaktadır.
KAYNAK: Osman F. Sertkaya / TDV İslâm
Ansiklopedisi (c.2, 1988), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü
(18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas.
1999).
