Şair ve yazar, çocuk edebiyatçısı, mizah
ve deneme yazarı (D. 15 Mart 1966, Andırın / Kahramanmaraş – Ö. 7 Haziran 2022,
Kahramanmaraş). İlköğrenimini Andırın’da tamamladı. Kahramanmaraş İmam Hatip
Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1989) mezunu. 1994’ten
itibaren İstanbul Büyük Şehir Belediyesinde basın danışmanı olarak görev yaptı.
Mevlana İdris Zengin’in ilk yazısı
1979’da Yeni Devir gazetesinde çıkmıştı. Yazı ve
şiirleri İkindiyazıları, Albatros, Diriliş ve Dergâh dergileri
ile Zaman ve Yeni Şafak gazetelerinde yer
aldı. Daha çok çocuk edebiyatı alanındaki ürünleriyle tanınmıştır. Beyaz
Kargadan Mavi Masallar (1989) ve Sufi ile Pufi (1990)
öyküsü TRT’de canlandırıldı.
Ödülleri:
Mevlana İdris, 1987 Gökyüzü
Yayınları Çocuk Edebiyatı Ödülünü, Korku Dükkânı ile 1998 TYB
Çocuk Edebiyatı Ödülünü almıştır.
Vefatı:
Çok
yönlü bir yazar ve yaşadığı dönemin sevilen şahsiyetlerinden olan Mevlâna İdris
Zengin, 7 Haziran 2022 günü K. Maraş'ta tedavi gördüğü hastanede 56 yaşında vefat
etti. Yaşadığı kalp rahatsızlığının ardından ameliyat geçirmiş ve ardından bir
süre yoğun bakımda tedavi görüyordu.
Merhumun
cenazesi İstanbul’a getirilerek, 8 Haziran 2022 günü Eyüpsultan Camii’nde
ikindiden sonra kılınan cenaze namazının ardından Eyüp Sultan Camii'nin yanında
bulunan Mihrişah Valide Sultan Haziresi'nde toprağa verildi.
Zengin'in
vefatını kardeşi yazar Salih Zengin, sosyal medya hesabından duyurdu. Zengin
mesajında, "Müslüman, insan, şair, yazar ve çocukların dostu, sevgili abim
Mevlana İdris bu gece Kahramanmaraş'ta tedavi gördüğü hastanede Rabbine
kavuştu. Allah'ım onu meleklerle karşılayıp cennet bahçelerinde ağırlasın.
Acımız tarifsiz. Hepimizin başı sağ olsun." ifadelerini kullandı.
Mevlana
İdris Zengin’in vefatı derin bir üzüntüyle karşılandı. Cumhurbaşkanı Recep
Tayyip Erdoğan ve Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş da vefat eden yazar ve şair
Mevlana İdris Zengin için taziye mesajı yayımladı.
ESERLERİ:
Şiir:
Kuş Renkli Çocukluğum (1987), İyi
Geceler Bayım (1997), Şizofreni Risalesi (2019).
Deneme - Düşünce - Araştırma:
Vay Canına (1998), Anayasa (2019),
Kozmik Derkenar - Kozmik Mesele - Devlet İstihbarat Metodolojisine Giriş
Üzerine Mütalaalar (Hasan Basri Yalçın, Hasan Ürkmez, Hüseyin Kocabıyık, Elif
Gültekin ile, 2021).
Mizah - Çocuk Kitabı:
Sufi ile Pufi (1992), Çınçınlı Masal
Sokağı (1992), Kirpiler Şapka Giymez (1992), Tehlikeli Bir Kipat (1997), Hayal
Dükkânı (1997), Korku Dükkânı (1998), Ütüsüz Ayakkabılar (1999), Sinir Dükkânı
(2002), Masal Alan Adam (2004), Para Dağıtan Adam (2004), Profesör Haşır Huşur
(2004), Saçları Dökülen Adam (2004), Dokuz Düğmeli Adam (2004), Televizyonları
Bozulan Şehir (2004), Kuş Adam (2004), Düşünen Adam (2004=, Tersine Adam
(2004), Yağmurlu Şehirdeki Adam (2004), Kardan Tavşan (2009), Dünyanın En
Uğurböceği (2009), Filozof Köpek (2009), Kuyruğu Dumanlı Kedi (2009),
Dondurmalı Matematik, Çınçınlı Masal Sokağı, Kirpiler Şapka Giymez, Bir Çuval
Gözlük (2016), Behram Geri Dön (2016), Çocuk Kırmızı (2016), Sarı Telefon
Sokağında Rüya (2016), Sessizlik Torbası (2016), (2016), Tuz Halepli
Zeynep (2016), Havuç Havuç Havuç (2016), Öğrenci Eşek (Osmanlıca -
Türkçe, 2019), Öğretmen Öküz (Osmanlıca - Türkçe, 2019), Mardinli Saatçi İle
Madridli Zapparo (2020), Dünyayı Delen Köstebek (2021), Küçük Süpermen (2021),
Mavi Çocuk (2021), Dünyayı Delen Köstebek (2021).
HAKKINDA: TDE Ansiklopedisi (2001), İhsan
Işık / " İDRİS (Zengin), Mevlana" Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi
(2001, 2004) – Encyclopedia of Turkish Authors (2005) - Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2.
bas. 2007), Mehmet Çetin / Tanzimattan Günümüze Türk Şiiri Antolojisi (c.4,
2002), Zeki Bulduk / Portre: Mevlana İdris'te dostu gördüm -
Mevlana; Kovulmuşlar Yurdundaki Şairim! (dunyabizim.com, 16 Eylül 2009),
Mevlana İdris Zengin kitapları (kitapyurdu.com, kidega.com, 1000.kitap.com,
idefix.com, 29.05.2022), Mevlana
İdris Zengin son yolculuğuna uğurlandı (İHA - haberturk.com, milliyet.com.tr, 08.06.2022), Mevlâna İdris’e gözyaşlı veda (sabah.com.tr,
08.06.2022), Mevlana
İdris Zengin’e veda (cnnturk.com.tr, 08.06.2022), Yazar ve şair Mevlana İdris Zengin vefat
etti (diyanethaber.com.tr, 08.06.2022).
Dost
Dost, Veysel gibi olandır.
Görmeden vefa gösterip uzaktan da
olsa muhib olabilendir.
Mevlana İdris ZenginDost, bir
kapıya gelip, anasının sözünü tutmak adına yarenini göremeden evine dönen,
dünya döndükçe sadakatinden dönmeyendir.
Mevlana İdris ile yüz yüze bir
tanışıklığım, dostluğum olmadı. Lakin, uzaktan biliyorum ki aynı dertlerle
dertlenen insanların akrabalığı bizi dost kılıyor.
Çok tehlikeli kipatlar yazar
Mevlana İdris Zengin. İkindiyazılarında mısraları durur gençliğin ilk duyarlık
zamanlarından kalma. Mavera’ya karışan bir aşığın hüznü ve teslimiyetiyle
dua-şiirler yazdı-yazar. Büyüklerin dünyasında ellerin nasıl da boşaldığına
şahit olmaklığından olsa gerek; cenneti az önce terk etmiş çocukların masal
dünyasına sığınır. O yüzden, masal dünyanın bittiği yerde başlar Mevlana İdris
için.
Masal
Maraş’tan bir bey oğlu olarak
gelir kurulur Sultanahmet’e. Süleymaniye’ye uğramazsa eğer, bir ağrı konar
medeniyetimize yaslanmış omuzlarına. Birden Sufi ile Pufi gelip bir masal
medeniyetinin tam ortasına çekerler modern dünyanın vandallığından şairi.
İnşirahı arayan çocuk-adamdır Mevlana İdris.
Mavi bir kuşun kanadına
yazdığı replikleri vardır; eğer sizi La
ilahe illallah birleştirmiyorsa… diye başlayan sitemkâr ve de mehdiyi çağıran
sesiyle. Sonra durur. Dünyaya bulaşmış insanlara seslenmenin tehlikesinden yine
kaçar dua ve çocuk adlı odalarına sığınır İstanbul’un.
Mevlana İdris’i sanırım İkindiyazıları’ndan bu yana biliyorum. Mavi
Kuştan bu yana ise uzaklarda bir dost olarak tanıyorum. Dedim ya hiç
tanışmadım. İki ay kadar önce Esra Elönü ile o güzide mekânına gittiğimizde hal
hatır ettik. Yıllardır birbirini tanıyan insanların tanışlığındaydı halleşmemiz.
Bir ademi sanal alemin gıybet
tasvirlerinden arındırıp yazmak için interneti kapıyorum. Ve, burası dünya,
diyorum. İnsanların insan, ekmeğin ekmek olduğu bir dünyayı özleyen bir dost
var tüm kırılganlığı, şairliği, hüzne kesmiş sesiyle, çocukları büyüklerden
daha ciddiye alan halleriyle…
Mevlana İdris Zengin Şiir-Şair-Şuur
Mevlana İdris, nokta atışı yapar. Doğru hedefleri vardır. İşi riske
atmaz. Yani, çocukların kalbine seslenen bir adam, eğer ki gül medeniyetinin
özlenen peygamberinin hassasiyetlerini de gözetip anlatıyorsa masalını; işte o
masaldan daha gerçek ne olabilir ki?!..
Mevlana dünyaya “düşmüş” olmanın acısını en sert idrak eden
kullardandı. Bu sebeptendi ölüm anı yaklaştıkça sevincinin artması. Mevlana
İdris ise bu kovulmuşlar, atılmışlar –ama asla terk edilmemişler- yurdu olan
dünyada yeterince sıkılmış; Allahın meleklerini, Allahın yağmurlarını ve hatta
Allahın kullarını özlüyor. Bu sebepten ki özlediklerimizi en kestirme yoldan
anlatan bu şiirin banisini seviyoruz.
Dört bir yanımız geceye kesmiş ve
melekler yağmur tanelerini taşırlarken bizler oyunlar kuruyoruz. Oysa,Fatih’te,
Atpazarında bir çocuk-adam şiirin duaya çalan avazıyla anlatmak isteyipte
gafletimize kurban giden niyazımızı dillendiriyor. Ve her şiiriyle merhamet
adlı bir çınara yaslanıp, dualarıyla peygamberin kapısını zorlamaya devam
ediyor.
Nedamet ve Allah'ın Gülleri
Ellerimizin büyük boşluğuna
rağmen, dünyada oyunlar kurup ceplerimizi, midelerimizi ve şatafatlı görüntüleriyle beynimizi doldurmaya devam
ediyoruz. Bir şair, inceden inceye yaralarımıza işleyen sözler söylüyor. Oysa,
söz bittiğinde, biz kaldığımız yerden devam ediyoruz. Bunları Mevlana İdris
görüyor ve iki cümleyle yazıyor:
Mevlana İdris Zengin, Tehlikeli
Bir Kitap
“ Yaptıklarımız için
Yapmadıklarımız için
Elimizi
Dilimizi
Tanrım
Bağışla bizi
Birazdan kıyamet başlayacak
Lütfen…”
Ben şimdi bir hayal dükkanında
oturup kızımın Sufi ve Pufi ile oynadığı oyunu seyrediyorum. Belki birazdan
kıyamet başlayacak, bir fırtınanın önünde ebadı yer tutmayan bir saman çöpü
gibi savrulacağım. Belki de malumatfüruşların sardığı dünyada inşirah için,
bağışlanmak için, unutmamak için direnen bir şairi zaman zaman hatırlayacağım.
Ve iyi ki Mevlana İdris ellerinin boş olmasından rahatsızlık duyuyor… İyi ki
pişmanlığımızı anlatan bir ses olup yürüyor dünyanın bittiği yere doğru,
diyeceğim.
Bahçıvanların generallerden,
menekşelerin mermilerden daha az olduğu bir zamanda masalımız ya da ülkümüz
katlediliyordu. Ama, bir şair adını mahmuzlayıp alnının akına Mevlanaleyin
divane derviş hırkasını alıp üzerine, İdrisleyin bir muştu veriyor, yüreğimizin
ne kadar zengin olduğunu hatırlatıyor. Yüreğin emanet olduğunu tekrar eden
sesiyle. Telefonlara, internete, televizyona, ayartıcılara, unutkanlıklarımıza,
dostların sesini kısıp medyanın sesini açtığımız asri zamanlara rağmen…
Allahın gülleri yakamızı bırakmasın efendim!.. Yakamızı bırakmasın
bırakmayacak olan!
Zeki Bulduk, dünyaya ve malumata
boğulmuş zihnimize rağmen hatırladı ve Mevlana İdris'i cümlelerini yazdı.
KAYNAK: Zeki Bulduk / Portre:
Mevlana İdris'te dostu gördüm - Mevlana; Kovulmuşlar Yurdundaki Şairim!
(dunyabizim.com, 16 Eylül 2009).