Yurdagül Özay

Eğitimci, Yazar, Şair

Doğum
16 Mayıs, 1953
Eğitim
Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi
Burç

Şair, yazar ve eğitimci. 16 Mayıs 1953, Konya / Bozkır / Bağyurdu doğumlu. Konya Öğretmen Okulu’nu bitirdi ve Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi’nde önlisans eğitimi gördü. 1974 yılından itibaren Cihanbeyli ve Konya’da sınıf öğretmenliği yaparak 1997’de emekliye ayrıldı. 2000 yılında İstanbul’da yeniden öğretmenlik mesleğine döndü.   

Yurdagül Özay’ın şiirle tanışması, öğrencilik yıllarına dayanır. O yılarda Milli Eğitim Bakanlığı Yayımlar Dairesi Başkanlığı tarafından telif ödenerek Cennet Vatanım başlıklı şiirini alınması onu şiire ısındıran neden oldu. Daha sonraki yıllarda buna sekiz şiiri daha eklenerek Bakanlığın yayımladığı Devlet Kitaplarına girdi. Sonraki yıllarda şiir ve yazıları; Simav Anadolu Sanat, Ana, Hipokrat Medya, Millî Eğitim dergilerinde yayımlandı.

Öğretmenlik yıllarında araştırmaya dayalı olarak Konya İli ve İlçeleri, Benliğini Bulan Şehir Karaman, Çiniye Mührünü Vuran Şehir Kütahya adlı kitapları yayımlandı. MEB Yayımlar Dairesi Kurulu’nun tavsiyesi ile bir dizi çocuk hikâyesi, Eğitici Çocuk Hikâyeleri başlığıyla, diğerleri de Çocuk Hikâyeleri adıyla MEB Yayımlar Dairesi Başkanlığı ile özel yayınevleri tarafından yayınlandı.  

1999 yılında Kütahya Birlik Televizyonu’nda Şiir Patikası başlıklı şiir programının sunuculuğunu yaptı. Uzun yıllar kimi gazete ve edebiyat dergilerinde köşe yazarlığı yaptı. 2003 yılında sesli şiirlerinden kimilerini Gül ve Diken adını verdiği şiir CD ve kasetinde toplayıp yayımladı. TSM formunda bestelenmiş olan sekiz şiiri TRT repertuarında girmiş, ayrıca değişik bestekârlar tarafından müziğin hemen her türünde şiirleri bestelenmiştir. Şiir ve yazıları; Simav Anadolu Sanat, Ana, Hipokrat Medya, Millî Eğitim dergilerinde yayımlandı. Yirmiden fazla şiiri; Mustafa Malay, Tuncay Sağlam, Tahir Sağlam, Tahir Sılay, M. Ali Sezer tarafından bestelendi. Onun sözlerinden oluşan bu şarkılar çok sayıda ses sanatçısı tarafından okunmuş ve müzik albümlerine alınmıştır. 

Özay, 1997 yılında Gazeteciler Cemiyeti tarafından Yılın Kadını ödülüne,1998’de İzmir Çev-Kor tarafından Çevreci Edebî Eserler Yarışmasında Bir Zamanlar adlı hikâyesiyle ödüle değer bulunmuştur. 2010 yılında Bursa 6. Uluslararası Türkiye Aşıklar ve Şairler Şöleni’nde Şiir Okuma dalında birincilik aldı. Kütahya Şair ve Şiir Sevenler Derneği, ANASAM ve MSG üyesidir.

ESERLERİ:

ARAŞTIRMA: Konya İli ve İlçeleri (1995), Benliğini Bulan Şehir Karaman (1996), Çiniye Mührünü Vuran Şehir Kütahya (2001).

HİKÂYE: Eğitici Hikâyeler (1998), Çocuk Hikâyeleri (5 Kitap, 2000), Tatil Arkadaşım Benekli (2007), Benim Güzel Annem (2008).

ŞİİR: Bir Sonraki Gün (1999), Rüzgârın Gölgesi (2001).

KAYNAK: Ahmet Özdemir / Geçen Yüzyıldan Günümüze Bir Demet Çiçek (Sivil Toplum gazetesi, 2000), Şairlerimiz Güzelliklere İmza Atıyor (Son Haber gazetesi, 2000), Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001), İstanbul’dan gelen şair Yurdagül Özay’ın başarıyla sunduğu şölen (Bizim Tavşanlı, 23 Ağustos 2003), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009, 2015),Tavşanlı Cevizdere Şehitleri Gazileri Anma ve Tanıtım Derneği 18 Mart Şehitleri Anma Günü ve Çanakkale Zaferi'nin yıl dönümü (Haber Tavşanlı,  9 Temmuz 2011).

 

ANADOLUM

Ne zaman seni anlatmaya kalksam

Yüreğimi söker alırsın yerinden

Böleriz ortadan yarısı sen yarısı ben

Ben Anadolu olurum sen de ben

İşte bundandır toprağıma tutkunluğum

İlkyazın çiçeklenişi gibi inanışım bundandır

Hani gecenin urganı kopar da söker ya şafak

Hani ansızın çıkıverir kuşlar ortaya

Bir şeyler gürül gürül akar şuramda

Bir şeyler yanar alev alev

Deli olurum sevincimden

Bırak artık beni

Bir söğüt gölgesine bırak

Sürgün sularına yosunlu oluklarına bırak

Yaşamak odur işte

Çırpınan yürekte can nefeste seni yaşamak

 

Bazen bir bulut gölgesinde

Alıp başımı gittiğim olur uzak diyarlara

Sevda uğruna geçim kavgası uğruna

Özlemin takılır gelir her seferinde ayaklarıma

Oturup güllerden mevsimler yaparım

Kırk ikindilerle sularım

Sesimin mavisinde uçururum kuşları

Ceviz yeşiline çam yeşiline dikerim umutları

Şu kadar gücenmişlik yok sana inan

Bulamasam da çocukluğumu koyduğum yerde

Özlesem de gençliğimi zaman zaman

 

Bilirim çünkü ne rüzgâr eser kendiliğinden

Ne de fırtına diner sebepsiz

Şu yaşam savaşında şu geçim derdinde

Şu can korkusunda elde avuçta kalanla

Sevmek var ya seni sevmek

Yepyeni umutlarla

 

Karanlığın ötesinde gördüm

Ben hep seni

Dilsiz dualarımda sen vardın

En içli türkülerimde sen

Yaşamın kutsal kitabını

Sende okudum sende yazdım

Yürekte köz köz hissettim

 

Dondun

Zaman zaman gözyaşlarımda

Yükselen ruhta şahlanan duygularda

Hep toprak tadındaydın su tadında

Soludukça havanı kaynadı yüreğim

Oy Anadolu’m oy

Gayrı sana ne deyim

 

İşte aşk işte özlem işte yaşama gücü

Ve de kucağında ölmek sevinci

Tanrı’ya yakarış kadar içten

Tanrı’yı duyarcasına yürekten

Ve de gözlerim tetikte

Yüreğim namluya sürülmüş kurşuna benzer

Bu can buyruğuna verilmiş

Gerektiği yerde gerektiği zamanda

Vur emrini sen ver

Allah aşkına

Namerdim

Bu yürek kucağında

Ölümün tadına varmazsa

Namerdim

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör