Bimen Şen

Sanatçı, Türk Sanat Müziği Bestecisi. D. 1873, Bursa – Ö. 26 Ağustos 1943, İstanbul). Asıl adı Bimen Dergazaryan'dır. Musikişinas bir aileye mensuptur. Küçük yaşta sesinin güzelliği ile dikkat çekti ve kilisede ilahi okumaya başladı. Kendi­sini dinleyen Hacı Arif Bey'in önerisiyle 1887'de İstanbul'a giderek bir Ermeni ban­kerin yanında çalışmaya başladı. Türk müzikçilerini dinleyerek kendi kendini yetiştirdi. Gazinolarda ve benzeri yerlerde hanendelik etti, plaklar doldurdu. Yüzüm şen, hatıram şen, meclisim şen, mevkiim gülşen dizesiyle başlayan şarkısı­nın çok tutulması üzerine "Şen" soyadını aldı.

Verimli bir besteci olan Şen, beş yüzün üzerinde şarkı besteledi. Kendisi nota bilmediğinden eserlerini başkaları notaya aldı. Bazı şarkıları da notaya alınmadığından unutuldu. Hemen her şarkısında Hacı Arif Bey’in etkisi görülür. Eserlerinin üçü marş, geri kalanı şarkıdır. Besteleri Bestekâr-ı Şehir Bimen Efendi Külliyatı adıyla yayımlandı.

Başlıca Besteleri:

Firkatin aldı bü­tün neşve vü tâbım bu gece (hicaz), 

Yıl­lar ne çabuk geçti o günler arasından (hi­caz), 

Ömrüm artar sana baktıkça perestişle benim (hicaz), 

Sabrımı gamzelerin sihr ile tarao edeli (hüzzam), 

Bensiz ey gül, gülşen-i âlemde mey nuş eyleme (segâh), 

Al sazını sen sevdiceğim şen hevesinle (sultaniyegâh), 

Yüzüm şen, hatıram şen, meclisim şen, mevkiim gülşen (kürdilihicazkâr), 

Bir haber ver ey saba n'oldu gülistanım benim (acemaşiran), 

Ne gülün rengini sevdim ne de bülbül sesini (yegâh).

KAYNAKÇA: Türkiye Ansiklopedisi (c. 3, s. 1111, 1974), Rahmi Kalaycıoğlu / Türk Musikisi Bestekârlar Külliyatı (4 cilt, 1979), Avni Anıl / Anılar ve Belgelerle Musikimiz (1981), Büyük Larousse (c. 3, s. 1650, 1986), Mehmet Nazmi Özalp / Türk Musikisi Tarihi (1986), Ana Britannica (c. 20, s. 263, 1987), Yılmaz Öztuna / Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi (1990), Ahmet Şahin Ak / Türk Musikisi Tarihi (2002), Vural Sözer / Müzik Ansiklopedik Sözlük (2005). İhsan Işık / Ünlü Sanatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 5, 2013).