Besteci, udî (D. 21 Eylül 1900, Silivri – Ö. 24 Şubat 1977, İstanbul). Müzikle yakından ilgilenen bir aile ortamında yetişti. Babası lavta, dayısı ve kardeşi kemençe çalardı. Kendisi de küçük yaşlarda ud çalmaya başlayarak on iki yaşından itibaren fasıllarda yer aldı. Saint Benoit Fransız Lisesi’nde öğrenim gördüğü yıllarda sadece müzikle ilgilenmek üzere okulunu yarıda bıraktı. On beş yaşına geldiğinde “Udî Yorgo” ismiyle tanınmaya başlayan sanatçı, yirmi yaşında besteler yapmaya başladı. 1928’de Berlin’de ilk plak kaydını yaptı ve Denizkızı Eftelya Hanım’a Paris’teki konserinde eşlik etti.
Udu
mızraplık üzerinden, köprüye yakın çalarak net ve parlak sesler elde eden
Bacanos, ud çalma tekniğine getirdiği yenilikle ünlendi. 1946’da İstanbul Belediye
Konservatuarı Türk Musikisi İcra Heyeti’ne ve 1967’de emekli oluncaya kadar bu
görevini sürdürdü.
ESERLERİNDEN
BAZILARI:
Dalınca Gözüm Gözüne
Şehâ
(acemaşiran), Bir Yaz Gecesi Çamlıca
Mehtâbına Geldin (hüseyni), Gülmedim
Güldürmedin Bilmem Kabahat Kimdedir
(hüzzam), Sevdâsı Henüz Sînede Gönlüm
Gibi Sağdı (hüzzam), Neş'eyle Geçen Ömrümü Eyvâh Keder Ettin
(kürdilihicazkar), Hâlâ Kanayan Kalbimi
Aşk Ateşi Dağlar (mahur), Çöktü Artık
Bir Perîşanlık Hayâlhâneme (maye).
KAYNAK: Vural Sözer /
Müzik ve Müzisyenler Ansiklopedisi(s. 31-32, 1964), Rahmi Kalaycıoğlu / Türk Musikisi Bestekârlar
Külliyatı (4 cilt, 1979), Avni Anıl /
Anılar ve Belgelerle Musikimiz (1981), Mehmet Nazmi Özalp / Türk Musikisi
Tarihi (1986), Cemil Yener / Müzikte Kim Kimdir? (1987), Yılmaz Öztuna / Büyük
Türk Musikisi Ansiklopedisi (1990), Ahmet Şahin Ak / Türk Musikisi Tarihi
(2002), İhsan
Işık / Ünlü Sanatçılar (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, c. 5, 2013) - Resimli
ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12,
2015).
