Şair
ve yazar (D. 1878, Birecik / Şanlıurfa - Ö. 1917, Kerkük). Birecik Rüştiyesi
(ortaokul), Halep İdadisi (lise), İstanbul Mühendishane Mektebi ve
Darülmuallimin (Erkek Öğretmen Okulu) mezunu. Makriköy, Mercan vd. liselerde
matematik öğretmeni olarak çalıştı. Erzurum, Van, Bitlis çevresinde maarif
müfettişi olarak görev yaptı. Kerkük Sultanisi (Lisesi) Müdürü iken tifodan
öldü.
İstanbul’da
yayımlanan Avam gazetesinin bir dönem başyazarlığını yaptı. Arapça ve
Farsça biliyordu, hatipliği ile de tanınmıştı. Şiirlerinde Fuzuli, Namık Kemal,
Abdülhak Hâmit, Recaizade Mahmut Ekrem’in etkisi dikkat çekici bulunmuştur.
ESERLERİ:
Dibace-i
Aşkımdan (1903), Bahar-ı Edep (1905), Zevhir-i
Pejmürde (1905), Japonlar (1906), Nasayih (1906), Fevaid
(1906), Marifet (1907), İnkılap (1908), On Temmuz Hatırası
(1909), Zafer-i Hürriyet (1909), Makalat-ı Güzide (1909), Mebahis-i
Müfide (1909), Maskat-ı Re’sim yahut Birecik (1909), Hicran
(1910), Layiha: Devr-i İstibdadda Atese-i Şahaneye (1910), Maarif
(1910), Anadolu’da Bir Cevelan (1911), Şi’ri Hakikat (1914), Ah
Vatan, Nuhbe-i Kavaid, Faideli Türkçe Sarf.
KAYNAK:
TDE Ansiklopedisi (c. VI, 1976-98), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
