Divan
şairi, mutasavvıf (D. 1839, Girit / Kandiye – Ö. 1894, İstanbul). İptidaî
Mektebini bitirdiken sonra dayısı Noca Salih Racih Efendi’den ve diğer
âlimlerden ders aldı. Kandiye, Nalviz, İzmir gibi şehirlerde kaymakam
muavinliği, idare meclisi başkâtipliği gibi görevlerde bulundu. Yakalandığı bir
hastalıktan kurtulamayarak İstanbul’da öldü. Vasiyeti gereği İskenderun
yakınlarındaki Bilân beldesine defnedildi. Çevirilerinden mutasavvıf olduğu
anlaşılmaktadır.
ESERLERİ:
Vâsıtatü’s-Sülûk
fî Siyâseti’l-Mülûk (çeviri), Ferâidü’l-Fevâid
(Hâfız Divanı Şerhi), Âdâb-ı İnsân (Gazâlî’den), Risâle-i Râbıta
(Mevlâna Hâlid’den).
HAKKINDA: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk
Şairleri (c. IV, 2002).