Gazeteci, yazar, çevirmen ve şair (D. 1908, Yaşlıköy / Rodop /
Bulgaristan – Ö. 25 Aralık 1956, Ankara). Tam adı Mustafa Halim Oğuz Peltek’tir.
Tütün tarımı yapan bir köylü ailesinin çocuğudur. Erken çocukluk yılları,
şirin dağ eteklerinde davar peşinde geçmiştir. Bulunduğu yörede ve çevrede
yakın okullar olmadığı için rüştiye (ortaokul) öğrenimini Kırcaali’de yaptı, öğrenimini
Bulgar lisesinde sürdürdü, İstanbul / Kabataş’ta tamamladı. Ardından İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi.
Oğuz Peltek, şiir uyazmaya öğrenci olduğu yıllarda başlamıştı. Gazeteciliğe
de Bulgaristan’da başlayıp Türkiye’de devam etti. O yıllarda Bulgaristan’da
Türkçe çıkarılan hemen bütün gazete ve dergilere yazılar yazarak Türklerin
haklarını savundu. Özellikle Kırcaali’de ve Kızanlık’ta Başlangıç, Yeni Başlangıç
(1924-25), Arda (1920), Rodop (1929-34), Rodop Sesi (1929-31), İleri
(1933) vb. gazetelerde sürekli yazılar yazmış ve yine Kırcaali’de Ahmet
Gültekin Arda, Ahmet Rıfat Rodoplu ve Mustafa Terziköylü ile birlikte Özdilek (1930) gazetesinin kurucusu
olmuştur.
Bulgaristan Türklerine eğitim, sanat, kültür, edebiyat ve siyaset
alanlarında emeği geçen Oğuz Peltek, bütün bu etkinliklerinden dolayı Bulgar yönetimi
tarafından izlenmiş, kendisine defalarca ihtirda bulunulmuştur. Bu nedenle 1925
yılında Türkiye’ye göç etti. Geldiği yıllarda ve daha sonra Lüleburgaz’da Özdilek (1935), Trakya Postacısı (1947) gazetelerini çıkardı. Ayrıca, 1954 yılında
Ankara’da, Balkan göçmenlerinin yayın organı olan Anayurt adlı bir gazetenin kuruculuğunu da yaptı. Bu gazetede,
Balkanlardan gelen göçmenlerin sorunlarını dile getirdi ve Balkanlı şair,
yazar ve gazetecilerin yazılarına yer verdi.
Oğuz Peltek Türkiye’ye göç ettikten sonra Milli Eğitim Bakanlığı
Tercüme Bürosu’nda görev aldı. Fransızca, Rusça ve Bulgarca gibi yabancı
dillere vakıftı. Puşkin, Çehov, Tolstoy, Condorcet, Turgenev vb. dünya klasik
yazarlarından çeviriler yaptı. Gazeteciliğinin ve yazarlığının yanında aynı
zamanda şair bir kişiydi. Şiirlerinde aile sevgisi, insanların karşılıklı
yardımlaşma duygusu yanında, Türk gelenekleri ve Atatürk’e olan büyük bağlılığını
dile getirmiştir. Kısa fakat öz ve uz söylerdi. Şiirlerini kitap olarak yayımlayamadan,
25 Aralık 1956 tarihinde hayata gözlerini yumdu.
KAYNAKÇA:
Hakkı Abdullah Meçik / Şumnu: Bulgaristan Türklerinin Kültür Hayatı (İzmir
1977), Osman Eskioğlu / Bulgaristan’da Türkler (1985), Mehmet Çavuş / 20.
Yüzyıl Bulgaristan Türkleri Şiiri (2.Basım, İstanbul 1988), Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (Cilt 7,
1990), M. Türker Acaroğlu / Oğuz Peltek İçin (Mayıs 1998), Niyazi Hüseyin
Bahtiyar / Balkanlar’da Türk Ünlüleri (1999), İhsan Işık / Resimli ve Metin
Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2018).
Gözlerim konuyor
Ağaca minareye doruğa
Derken kuşlara bulutlara
Gittikçe yükseliyorum
Yıldızlara dek
Boyuna bakmadan
Yüceleri öteleri biliyorum
Bir gerçek bir değer dostlar
İnsan olduğum
Sağ olduğum
Şaka değil!..