Şair, devlet adamı (D. 1875, Manastır (Makedonya) – Ö. 19
Mart 1948, Ankara). İlköğrenimini Manastır’da tamamladıktan sonra Manastır
Askerî Rüştiyesi ve Askerî İdadîsini bitirdi. İstanbul’da Harp Okuluna gitti,
1893 yılında subay olarak orduya katıldı. Eğitim için Almanya’ya gönderildi.
Almanya dönüşü, Harp Okulunda öğretmen olarak göreve başladı (1897). Harp
Okulunda Mustafa Kemal’in tarih öğretmeniydi. 1918-20 yılları arasında
şehzadelere askerlik öğretmenliği ve padişah yaverliği yaptı. 25 Ağustos
1921’de Kurtuluş Savaşı’na katılmak için Anadolu’ya geçti ve askeri okullar
müfettişliğine atandı.
Naci Eldeniz, Balkan Savaşı, Birinci Dünya
Savaşı ve Kurtuluş Savaşında cephelerde kumandan olarak savaştı. 1928-31
yılları arasında Cebelibereket, 1935-43 yılları arasında da Seyhan
milletvekilliği yaptı. Sanata, özellikle de şiire ilgi duydu. Şiirle
tanışmasında annesinin de rolü oldu. Şiirleri kitaplaştırılmadı. “Hayal”,
“Rumeli Manzumesi’nden”, “Hasbıhal” ve “Na’t-ı Cenâb-ı Peygamberi”
isimli şiirleri bilinmektedir. Tabsıra (2 cilt, 1898) isimli bir
eseri vardır.
KAYNAK: Feyzi Halıcı / TBMM Parlamenter
Şairler (1990), TBMM Albümü 1920-1991 (1994), TDOE – TDE Ansiklopedisi 3
(2003).
