Romancı (D. 1 Haziran 1935, Kırklareli - Ö. 10 Ekim 1995, Samsun). Zonguldak Mehmet Çelikkol Lisesi (1956), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü (1960) mezunu. Bursa (1960-62), Yozgat (1964-65) liseleri ile Balıkesir (1965-72), Samsun (1972-75) Eğitim Enstitülerinde tarih öğretmeni ve idareci, 1979’dan itibaren Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Tarih Bölümünde öğretim görevlisi olarak görev yaptı.
Yazıları Tercüman (1973-80) ve Türkiye
(1976-82, 1985-87) gazeteleri ile Türk Edebiyatı (1986) ve Sur
dergilerinde yer aldı. Tarihî roman ve incelemeleriyle tanındı. Türkiye gazetesinde
tarih yazarlığı yapan Boyunağa, bu gazetenin yayımladığı Rehber
Ansiklopedisi’nin yayın kurulu üyeliğinde bulundu. Evli ve iki çocuk sahibiydi.
ESERLERİ:
ROMAN: Kırık Hançer (1977), Denizler
Ejderi (1982), Malazgirt’in Üç Atlısı (1985), Hazin Göç
(1987), Zafer Rüzgârları (1988), Kan ve Gül (1988).
ÇOCUK ROMANI: Tufan (1985), Ateşteki
Gül Bahçesi (1985), Gümüş Kemer (1985), Yankılı Kayalar
(1985), Çocuk Satıcı (1985), Korsan Peşinde (1985), Altın
Yapraklar (1985), Vahşiler Adasındaki Macera (1985), Nehirdeki
Sandık (1985), Prensin Çilesi (1985), Hilal Uğruna (1990), Endülüs
Şahini (1990), Hint Sularında (1991), Korkusuz Cengaver
(1991), Fetih Sancıları (1992), Doğuştan Aslan (1992).
İNCELEME: Türk-İslâm Sentezi (1970), Fetih
Sancakları (1982), İslâm Tarihi (1985).
Ayrıca ders kitapları vardır.
HAKKINDA: Mehmet Nuri Yardım / Romancılar
Konuşuyor (Tarihi Romanların Yazarını Halistin Kukul Anlattı: Yılmaz Boyunağa
Hoşgörü Timsaliydi, s. 135-138, 2000).
