Şair (D. 27 Mart 1953, Dilek köyü / Elazığ [Merkez] – Ö. 24 Temmuz
2002, Adana). Diyarbakır Eğitim Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1975),
Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü (1977)
mezunu. Yüksek lisansını “Şiirimizde Garip Hareketi” başlıklı tezi ile
(1980) yaptı. Ankara Yayın Üretim Kooperatifi (AYKO)’nin kurucuları
arasında yer adldı. 1975 yılından itibaren Ankara liselerinde edebiyat
öğretmeni, 1987 yılından sonra Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesinde Türk
dili öğretim görevlisi olarak çalıştı. Uzun süre akciğer kanseri tedavisi
gördüğü Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesinde yaşamını yitirdi, cenazesi
doğduğu köyde toprağa verildi.
“Ter Şiirleri”
başlıklı ilk şiirleri Yeni Adımlar dergisinin 24.12.1974 tarihli
sayısında çıkmıştı. Aynı yıldan itibaren ürünlerini Yapıt, Yeni Olgu, Sanat
Emeği, Türkiye Yazıları, Petek, Yazko Edebiyat, Somut, Anadolu Ekini, Dönemeç,
Söylem, Artı, Oluşum gibi dergilerle Yeni Halkçı, Demokrat ve Cumhuriyet
gazetelerinde yayımladı. 1996 yılında Rotterdam’da düzenlenen şiir festivaline
Türkiye’yi temsilen katıldı. On şiiri Hollandacaya çevrildi. Türkiye Yazarlar
Sendikası, PEN Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği, Çukurova Üniversitesi
Öğretim Elemanları Derneği üyesiydi.
ESERLERİ:
ŞİİR: Kavgalara Sözlenen Sevda (1979), Soframda Kaval
Sesi (1982), Bir Özlem Bir Türkü (1983), Acıya Kurşun İşlemez
(1985), Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek (1986), Rüzgârla Bir
(1989), Ateşin ve Güneşin Çocukları (1991), Çukurova Çeşitlemesi
(1993).
ARAŞTIRMA-İNCELEME: Karacaoğlan / Yaşamı, Çağı, Kişiliği, Seçme
Şiirleri (1992).
KAYNAK: Hasan Hüseyin Korkmazgil/ Sesimiz (Mart 1979), Salih
Bolat/ Petek (Mart 1979), Ahmet Telli / Tiyatro 76 (Haziran 1979), Rıza Zelyut/
Yeni Olgu (Ekim 1982), Mehmet Aydın/ yeni Olgu (Ekim 1983), Cavit Yıldırım/
Dönemeç (Mayıs 1983), Ayten Sürer/ abece (Haziran 1986), Mehmet Yaşar Bilen/
Edebiyat İzinde (1986), Şair Adnan Yücel kansere yenildi (Yeni Şafak,
25.7.2002), Kemal Bayrakçı / Adnan Yücel... Bir Sevdanın Halayı (Amik,
Ocak-Şubat 2003), Attila Aşut / 2002 Yılında Kaybettiğimiz Gazeteci Yazar ve
Yayıncılar (Çağdaş, Haziran 2002, sayı: 54), Tuncer Uçarol / Adnan Yücel’in
Özgeçmişi - Bir Şiir Kitabı (Damar, Eylül 2002), Mehmet Özer / Aşkın ve
Başkaldırının Şairi Adnan Yücel (2003), Turan Altuntaş / Ölümünün 2. Yılında
Anılarda Kalan Adnan Yücel (Damar, Ağustos 2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Son çocukluk da bitmişti
ömrümde
Düşlerim belki kış ölüsü
belki yaz
Kırlara bahar yetmese de
içimde
Yüreğim nar çatlamasıydı sana
kadar
Dilimde sözcüklerin çelik
dinerci
Sesimde ölüm rengine inat
aşklar
Mavilikler yasaklandı
gökyüzünde
Özgürlüğü kuş kanatlarında
bekledim
Doğduğum gün adına
"imge" dedim
Sevdim bütün insanları insan
yanlarını
Sen de seveceksin
Dallarına su yürümüş ağaçlara
güleceksin
Kar yağsa da yaktığn ateşler
üstüne
Ateşi yüreğinle
körükleyeceksin
Kuş sesleri de ertelenebilir
güne karşı
Çiy de düşebilir anıların
üstüne
En güzel ezgileri nehirağzı
denizlerde
Hep kendi sesinle
türküleyeceksin
Hüzün ağaçlarının sevinç
açtığını
Adının sonsuz anlamında
göreceksin
Sevdim soluğunu rüzgar kılan
insanları
Soluğumu soluklarına kattım
Bir damla uğruna gökyüzünü
omuzladım
Bir çocuk ölümleri ağlattı
beni
Bir de türkülerde kalabalık
ihanetler
Gülüp geçtim yalan iktidarlar
görkemine
Aşk adına sesimi sürdüm
namlulara
En büyük eylemleri söz
eyledim
Doğduğun gün adına
"imge" dedim
Sen elbette sen olacaksın
biliyorum
Sesinde yirmibirinci yüzyılı
dinliyorum
Hangi günün gecesidir / yazı
kışta kılan bilir
Gün içinde görünmeden / günü
suya salan bilir
Dağlar düze iner birden
Aşkı sonsuz kılan bilir /
rüzgarla bir olan bilir
Göl göl olur damda biri /
çentik atar günlerine
Sel sel akar diğerleri /
güneş güler tenlerine
Biri bine döner birden
Yolu yakın kılan bilir /
rüzgarla bir olan bilir
Rüzgar çocuk sesleriyle /
mavi bir düş kurar gökte
Sözde türkü dalda çiçek /
olur açar her yürekte
Gözden perde iner birden
Düşü gerçek kılan bilir /
rüzgarla bir olan bilir