Osmanlı döneminin son vezirlerinden (D. 1840, İstanbul – Ö. 1917, İstanbul). Nazırlıkta, Âyan Âzalığında bulunmuş son Osmanlı Vezirlerindendir. Evkaf Kâtiplerinden Arif Efendinin oğludur. Bayezid Rüştiyesi ile “Darü’l-Maarif”te okudu, Babıâli kalemlerinden yetişti. 1887’de Ali Paşa’nın maiyetinde Girit’e gitti. Sultan Abdülâziz zamanında bir müddet Mabeyn Kâtipliğinde bulunduktan sonra Sadaret Mektupçusu, Âmedei ve 1890’da Sadaret Müsteşarı, 1893’te Vezir oldu. 1908 ihtilalinden sonra rütbe ve memuriyetini muhafaza eden, saygınlıkla karşılanan Vezirlerden biri de odur. O yıl içinde Orman ve Maadin Nazırı, daha sonra Şûra-yı Devlet Reisi, istifasından sonra Âyan Azası oldu. 1917 yılında İstanbul’da öldü. Karacaahmet’te gömülüdür.
KAYNAK: İbrahim Alâeddin Gövsa / Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946).
