Dilbilimci ve tarihçi (D. 1895, Sivas - Ö. 10
Ocak 1971, İstanbul). Kuleli Askerî Lisesi mezunu. Harbiye Mektebi son
sınıfından alınarak Çanakkale Savaşı’na katıldı. Cumhuriyet’ten sonra ordudan
ayrıldı. Almanya’da dil ve tarih öğrenimi gördü. İkinci Dil Kurultayı’na
sunduğu Dil Düzelmesi Üzerine Düşünceler başlıklı tezi ile
Atatürk’ün takdirini kazanarak Türk Dil Kurumu’na uzman üye olarak alındı.
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesinde doçent unvanıyla öğretim
üyesi iken 1959’da emekli oldu.
ESERLERİ:
Eti Tarih ve Medeniyeti (1934), Osmanlı Devleti’nin Kuruluşu (1934),
Etrüsk Kültürü ve Roma Diline Tesiri (1936), Türk Fonetiği (Prof.
Bergstrasser’den çeviri, 1936), Tarih İlmine Giriş (Prof. E.
Bernheim’dan çeviri, 1936), Sümer Dilinin Babil Diline Tesiri (1937),
Dil Düzelmesi Üzerine Düşünceler (1944), Eski Alman Destanlarında
Atilla’nın Akisleri (1944), Humanizm’den Önce Almanya’da Dil ve
Edebiyatın Genel Durumu (1947), Humanizmin Çıkışı ve Yayılışı (1947),
Pakistan Gezisi (1950), Askerlik, İdare, Siyaset İçin Istılah Olabilecek
Türkçe Sözler (1953).
HAKKINDA: Yurt Ansiklopedisi (c. VIII,
1982-1983), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999).
