Tasavvufçu şair ve yazar (D.1911, Tire / İzmir
– Ö. 2007, İstanbul). Şiirlerinde Fânî mahlâsını kullandı. Eğitim hayatı on üç
yaşına kadar sürdü. Sultan Reşat, Sultan Vahdettin dönemlerinden sonra Kurtuluş
Savaşı ve Cumhuriyet’in ilanına kadarki büyük değişimi çocuk gözleriyle
gözlemledi. On üç yaşına kadar devam ettiği okul hayatı, medreselerin kapanmasından
sonra sona eren Lütfü Filiz’in okuma aşkı tüm ömrüne yayıldı. Hayatını kazanmak
için elli altı yıl boyunca saatçilik mesleğini sürdürdü.
Otuz dört yaşında iken gönlündeki büyük
kaynama ona tasavvuf büyüklerinden Osman Dede’yi buldurdu, talebesi oldu. Bu
beraberlik Osman Dede’nin beş yıl sonra dünya aleminden ayrılmasına kadar devam
etti. Tasavvuf yolunda ikinci hocası Azîz Şenol’dur. Yirmi üç yıl onun yanında
bulundu. Şenol’un vefatından sonra sohbet halkasını sürdürdü. Lütfi Filiz, 2007 yılında İstanbul’da vefat etti. Doğum yeri olan İzmir’in Tire
ilçesinde toprağa verildi.
ESERLERİ:
ŞİİR: Fânî Divanı (2002), Fânî’den
Öğütler (2003).
TASAVVUF: Noktanın Sonsuzluğu (4
kitap).
KAYNAK: Lütfü Filiz / Noktanın Sonsuzluğu
(1999), İhsan Işık / Resimli
ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (c. 4,
2007; c. 11, 2009), Türkiye Kültür ve
Sanat 2008 Yıllığı (2008).