19.
Yüzyıl şairlerinden (D. 1863, Diyarbekir
- Ö. 1910). "Lütfî" mahlası olup, asıl adı Hagop'tur. Babası
Armuş Efendi, Diyarbekir İstinaf Mahkemesi üyesi idi. Lütfî (Hagop) hakkında
Ali Emirî Efendi şu bilgilere göre; eğitimini Diyarbekir'de tamamladıktan sonra
"Derssadet"e (İstanbul) yerleşerek Mısırlı Kâmil Paşa'nın maiyetine
girdi. Kâmil Paşa 1877 yılında vefat edince, memleketine (Diyarbekir) dönmüş ve
hayatının sonuna kadar edebiyat, şiir meclislerinde bulunmuş ve şiirdeki ustalığıyla
kendisinden söz ettirmiştir.
KAYNAK: Eşa, İhsan Hınçer / Türkçe Şiir Yazan Ermeni Şairler (Türk Folklor Araştırmaları, c. 6, s. 2054), Şevket
Beysanoğlu / “Said Paşa” (Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (c. 2, 2. bas.
1997, s. 34), İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) – Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar
ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür
Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).
1
Güzel
sevsin o pîr-i köhne kim ömr-i civân ister
Lebim
emsin o âşık kim hayat-ı câvidân ister
Zülâl-i
lâ'l-i yârı isteyen gîsûya bağlansın
Ki
âb-ı Zemzemi ihraç içün bir risman ister
2
Gönlümü
nettinse aldın çeşm-i cavidlerle sen
Sihr
edüb bend eyledin bir şiri ahularla sen
Râyegân
döktüm reh-i aşkında eşk-i çeşmimi
Aldanur
bir tıflsın zannettim incularla sen
3
Beklerim
derd ile her şam u seher rehgüzerin
Tûtiyadır
basar-ı hasretime hâk-i derin
Gün
olur feyz-i fütuhun görürüm ey Lûtfî
Tutmuşum
dâmenini sıdkile âh-ı seherin
KAYNAK: Şevket Beysanoğlu / DFSA (c. 2,
2. bas. 1997, s. 34).
