Eleştirmen (D. 1941, Kastamonu – Ö. 20 Temmuz
2002, Burhaniye / Balıkesir). İlk ve ortaöğrenimini Kastamonu’da tamamladıktan
sonra, Millî Savunma Bakanlığı hesabına Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih
Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde (1959-64) okudu. 1964
yılında teğmen rütbesiyle Kuleli Askeri Lisesine başladı. 1978’de yüzbaşı
rütbesinde iken kendi isteğiyle istifa etti. Bu sürede, dört yıl edebiyat
öğretmenliği, geri kalan zamanda, askeri okul ya da birliklerde öğretmenlik dışı
görevler yaptı. Kültür Bakanlığında Tanıtma ve Yayımlar Dairesi başkan
yardımcısı, Gaziantep Kültür müdürü, Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğü
müşaviri görevlerinde (1978-82) bulundu. 1979’da Gaziantep’e atandı. Kendi
isteğiyle emekliye ayrıldıktan sonra (1982-92) Ankara’da Kale’nin eteklerinde
antikacı dükkânı işletti. 1992’de bu işi bırakarak Ankara’da bir özel lisede
öğretmenliğe başladı. 1996 yılında Bilkent Üniversitesinde Türkçe okutmanı
olarak çalışmaya başladı. Bir trafik kazasında yaşamını yitirdi.
1963’ün son aylarında Dönem dergisinde
başlayan yazı yaşamına 1967 yılında son verdi. Bu tarihten sonra çok az yazdı.
1960’lı yıllarda içinde yer aldığı kuşağın nitelikli bir edebiyat kuşağı olarak
kadrolaşıp gelişmesi yolunda çaba gösterdi ve ‘60 kuşağının eleştirmeni olarak
tanındı. 1960’lardaki eleştiri yazılarıyla dikkati çekti. 1963-1967 yıllarında,
“edebiyatın sorunlarına derinlik kazandırmak” amacıyla Evrim, Devinim 60,
Alan 67 gibi öncü dergilerin kuruluşlarında ve yazı kurullarında yer aldı.
Yazılarında, Hüseyin Cöntürk ve Asım Bezirci’nin öncülüğünü yaptıkları nesnel
ve bilimsel eleştiriye yakın düşen bir anlayış sergiledi. Yazılarını Edebiyattan
Yana (2001) adlı kitapta topladı.
KAYNAK:
Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (6. bas. 1999), Eser Gürson /
Edebiyattan Yana (2001), Semih Tezcan / Geçti Eser (Akşam-lık, 9.8.2002),
Attila Aşut / Düşen Yapraklar (Pencere, Temmuz 2002), Ahmet Özer /
Eleştirmen Eser Gürson’un Erken Gidişi
Üzerinedir (Kül, sayı: 41, Ekim 2003).
