Şair (D. 1828, Yozgat – Ö. 1892). Asıl adı İsmail Sadık
Kemal’dir. Yozgatlı Vecihi Paşa’nın oğludur. Vecihîpaşazâde sanıyla tanındı.
Öğrenimini tamamlayarak icazetname (yeterlilik) aldı. Kalemlerde ve bazı
memuriyetlerde bulundu. “Mirimirân” rütbesini ve 1856’da Rumeli Beylerbeyliği
payesini aldı. Bir ara Meclis-i Maliye üyeliğine tayin edildi. İlk defa kurulan
Meclis-i Ayan üyeliğine getirildi. Hayatının çoğu görevden alınmalarla geçti.
Mezarı, hizmetinde bulunduğu Düğümlü Baba’nın Sultanahmet’teki türbesindedir.
Arapça, Farsça ve Türkçe şiirleri vardır.
ESERLERİ:
NESİR: Muhtasar İslâm Tarihi (1326), Âsâr-ı
Kemal (1284).
MANZUM: Esma-i Hüsna ve Akaid Şerhi, Bin Hadis
Şerhi, Na’t-i Enbiya, Menâkıb-ı Eshab ve Evliya, Kemalnâme-i
Düğümlü Baba, Tefsîr-i Sûre-i İhlâs, Rûh-ı Kemâl, Müflihin-i Hazine, Kitab-ı
Tefeyyüz, Şerh-i Delail-i Şerif, Şerh-i Fezail-i Salavat, Hayrü’l-Kısas.
HAKKINDA: İbnülemin Mahmut Kemal İnal / Son Asır Türk
Şairleri (1930-1941), Bursalı M. Tahir / Osmanlı Müellifleri (c. 2, 1971-1975),
TDE Ansiklopedisi (c. 5, s. 271), TDOE –TDE Ansiklopedisi 5 (2004).
