Kemal Or

Siyasetçi, Şair

Doğum
Ölüm
22 Ekim, 1987
Eğitim
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü

Şair, siyaset adamı, XVII. Dönem Konya Milletvekili (D. 1924, Akşehir / Konya - Ö. 22 Ekim 1987, Ankara). Balıkesir Lisesi, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu.

Çeşitli liselerde, Konya Eğitim Enstitüsü ve Ankara Gazi Eğitim Enstitüsünde öğretmenlik ve yöneticilik yaptı. MEB Yayımlar Genel Müdürlüğü görevini yürüttü.

Kemal Or, 1983 genel seçimlerinde XVII. Dönem Konya Milletvekili seçilerek TBMM’de yasama çalışmalarına katıldı. Bu dönemde Millî Eğitim ve Kültür Komisyonunun Başkanlığını yaptı. Konya Milletvekili iken Ankara’da vefat etti.

Kahramanlık, aşk, doğa sevgisi ve yaşama sevinci gibi temaları işlediği şiirleri 1940’tan itibaren çeşitli dergilerde yayımlandı.

 

ESERLERİ:

 

Şiir: Yaz Yağmuru (1966).

 

Seçki: Okullar Şiir Antolojisi (1960).

 

KAYNAKÇA: İlhan Geçer / Cumhuriyet Döneminde Türk Şiiri (1990), Feyzi Halıcı / Parlamenter Şairler (1990), Türkiye Büyük Millet Meclisi Albümü 1920-91 (1994), TBE Ansiklopedisi (c. 2, 2001), Mehmet Atilla Maraş / Şair Milletvekilleri 1 - 22. Dönem 1920-2005 (2005), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

ÜŞÜMÜŞSÜN

Üşümüşsün uzat ellerini,

Yakar, yakar avuçlarımı sevda.

Ellerim, şefkat dolu ellerim,

Seni görür rüyalarında,

 

Sert rüzgârlar esince dağlardan,

Kanatlarım senin için gerilir.

Sokul böğrüme iyice sokul,

Duy içini sarıveren sıcaklığım.

Nasıl yüreğimden gelir.

 

Varsın kudursun dışarıda fırtına,

Sen kollarımda emniyettesin.

Aşka dair şiirler okurum sana,

Kulağının dibinde bin bir gece.

Kimin için yazdığımı bilirsin.

Ve sıcak nefesim ensene değince,

İliklerine kadar ürperirsin.

 

Üşümüşsün uzat ellerini,

Ellerime güvenebilirsin.

 

ÇOCUK

Ben çocuktum,

Pembe bir düştü kâinat,

Ve tatlı bir gülüştü hayat

 

Ben çocuktum;

Uzak iklimlerden,

Yük yük bahar getirirdi develer,

Ve dallarda asılırdı altın meyveler.

 

Ben çocuktum;

Mavi göklerde,

Pamuk bulutlar toplardı,

Gagalarıyla kuşlar.

Ve bir şeyler fısıldardı,

Mutluluktan sarhoş çiçeklerin,

Kulağına rüzgâr.

 

Ben çocuktum;

Gelinlik urbalarıyla kelebekler,

Tanrıya doğru,

Kanatlarında uçururlardı hayallerimi.

Ve ben diz çökerek

Kaldırırdım göklere ellerimi...

 

s. 300.

 

GÖZLERİMDEN OKU

Gözlerime bak derin gözlerime,

Hikâyemi gözlerimden oku!

Susuz topraklardan geliyorum.

Bulutların özlemini gözlerimden oku!

 

Bir yer var sızlar ince ince,

Ömrümün orta yerinde.

Dudaklarım sana bir şey söylemez.

Hikâyemi gözlerimden oku!

 

Dağlar var yolların ötesinde,

Yollar var dağların ötesinde.

Denizler var büyük denizler,

Şu ufukların,

Şu ufukların ötesinde.

Durmadan beni çağırır.

 

Yüce dağların,

Ulu yolların,

Büyük denizlerin özlemini,

Gözlerimden oku!

 

s. 301.

 

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör