Şair ve yazar (D. 1932,
Elbruz köyü / Kabardin - Balkar Cumhuriyeti - Ö. 1998, Nalçik). On iki
yaşındayken sürgüne gönderildi ve ilk şiirlerini bu sürgün yıllarında yazdı.
İlk şiiri 1956’da Frunze şehrinde (şimdiki Bişkek) Balkar şairlerinin Meni
Sözüm (Benim Sözüm) seçkisinde yayımlandı.
Yurduna döndükten sonra
Kabardin - Balkar Devlet Üniversitesi Rus-Balkar Filolojisi’ni (1962), daha
sonra Rostov Yüksek Parti Okulunu bitirdi (1967). Uzun yıllar Kommunizmge
Jol gazetesinde çalıştı, Kabardin Balkar Devlet Radyo ve Televizyon
Kurumunda Balkar yayınlarını yönetti. Aynı kurumun başkan yardımcısı iken
emekli oldu. Şiir, hikâye, masal ve drama alanında eserleri vardır.
ESERLERİ:
Tal Çıbık (1968, Kavak Dalı), Ketmegiz
Zurnukla (1970, Gitmeyin Turnalar), İlyiçni Tuvdukları (1972,
İlyiç’in Torunları), Künnü Kızı (1975, Güneşin Kızı), Kuşnu Derti
(1977, Kartalın İntikamı), Ak Gülle (1982, Beyaz Çiçekler), Ak Atlı (1984,
Beyaz Atlı), Altın Kalalanı İyesi (1987, Altın Kalelerin Sahibi).
KAYNAK: Kanşaubiy Miziev / Balkar Şiiri
Antolojisi (2001), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar
ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas. 2009).
