Mehmet Nusret Tura

Mutasavvıf, Yazar

Doğum
Ölüm
Diğer İsimler
Uşşakî

Mutasavvıf, yazar (D. 1903, İstanbul – Ö. 1979, İstanbul). Son devir mutasavvıflarındandır. Şiir kitabında “Uşşakî” mahlasını kullandı. Fatih dersiâmlarından (İslâmi bilimler konusunda ders veren hoca), mesnevîhan  Süleymaniye Kütüphanesi eski müdürü ve tarîk-i uşşakî meşayihinden (şeyhler) Mehmet Hazmî Tura (1880-1961) Efendi’nin öğrencisidir. Tasavvuf konularında kaleme alıp bazı gazetelerde yayımladığı yazıları daha sonra kitaplaştırıldı. M. Nusret Tura, uzun yıllar Deniz Yollarının İstanbul-Bebek iskelesinde gişe memurluğu, bir süre de kütüphane müdürlüğü yaptı. Dostlarıyla gönül sohbetlerine katıldı. Eserleri Mahmut Erol Kılıç tarafından yeniden yayımlandı.

ESERLERİ:

ŞİİR: Karagün Dostuyum / Hamdım Piştim Yanıyorum (ilk iki eseriyle birlikte, 1963).

TASAVVUF: Vecizeler, Mektuplar (1995), O’nun Güzel İsimleri (Esma-i İlahiye, 1995), Gönül ve Aşk (2. bas. 2004), Mektuplar. Aşk Yolu (Râh-ı Aşk, 2. bas. 2004).

KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).

 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör