Tarihçi, siyaset adamı (D.1889, Tarsus / İçel - Ö. 1965). Osmanlı
İmparatorluğu döneminde Tarsus bölgesinde devlet kurmuş olan Ramazanoğlu
ailesindendir. Mülkiye Mektebi (Siyasal Bilgiler Okulu)’ni bitirerek bir süre
liselerde öğretmenlik ve yöneticilik yaptı. Bir süre de kendi topraklarında
tarımla uğraştı. Zamanının büyük bölümünü ise ta-rih çalışmalarıyla geçirdi.
Budapeşte, Viyana kütüphaneleri ve Paris Bibliothèque Nationale’deki (Paris
Millî Kütüphanesi) yazmaları inceledi. Tarih araştırmalarını kitaplaştırmayıp
hep amatör araştırıcı olarak kaldı.
Önceden hazırlayıp yayımlamış olduğu La Province
d’Adana adlı kitabı, Lozan görüşmeleri sırasında antlaşmaya katılan bütün
ulusların delegelerine dağıtıldı. Kitabın Adana bölgesine ait gösterdiği çok
güçlü belgelere dayanan etnolojik ve tarihi kanıtlar, karşı tarafın ileri
sürdüğü temelsiz iddialarını çürüttü ve millî sınırın belirlenmesinde verilen
son kararlar üzerinde etkili oldu. Bu küçük kitabında yedinci yüzyıldan onuncu
yüzyıl ortalarına kadar geçen zamanda İslâmiyet’in Anadolu içindeki
ilerleyişini anlatırken bu dönem içinde Türklerin Güneydoğu Anadolu’ya nasıl
yerleşmeye başladıklarını en eski belgelere dayanarak açıkladı.
Derin tarih, coğrafya ve istatistik çözümlemelerine dayanan La Province
d’Adana, Aperçu Historique, Ethnographique et Statistique (1920) adlı eseri
önemli etkiler bıraktı. Cumhuriyetten sonra iki kez Tarsus Milletvekili
seçildi. Sonradan siyasî hayatı bırakarak çiftçilik ve tarih araştırmaları ile
uğraştı. Ölümüne kadar mütevazi bir hayat sürdürdü. 1954’te Pakistan’daki son
Şarkiyat Kongresi’ne katılarak dikkate değer bildiriler sundu.
KAYNAK: Hilmi Ziya Ülken / Çağdaş Düşünce Tarihi (1966), Uğur Pişmanlık / Tarsuslu Yazarlar ve Sanatçılar
Ansiklopedisi (2008), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).