Tasavvufçu, şair (D. 1841, Selânik – Ö. 9
Ağustos 1911, Kasımpaşa / İstanbul). Mevlevî şeyhlerinden. 1863’te İstanbul’a
giderek Fatih’teki Çayırlı Medresesine girdi. Hoca Şevket ve Gelibolulu
Âdil’den icazetname aldı. Tasavvufî eğitimini Yenikapı Mevlevîhânesi şeyhi
Osman Salâhaddin Dede’den, Mevlevî icazetini Eskişehir Mevlevîhânesi şeyhi
Hasan Hüsnî Dede’den aldı. Ayrıca İdrisiye ve Şazeliye tarikatlerinden de
hilâfet aldı. Davutpaşa Mahmudiye Rüştiyesinde ve Numune-i Terakkî Mektebinde
Farsça hocalığı yaptı. Fatih Camiinde Mesnevî dersleri verdi. Bunun dışında
Fusûsu’l-Hikem, Menâkıb-ı Sipehsâlâr, Gülistan, Dîvân-ı Hâfız gibi tasavvuf ve
edebiyat klâsiklerini okuttu. Ölümünden iki yıl önce Kasımpaşa Mevlevîhânesinin
mesnevîhanlığına getirildi.
BAŞLICA ESERLERİ:
Numûne-i Kavâid-i Fârisî, Ziyâu’l-Kulûb
Tercümesi (Şeyh Mehmed
İmâdullah’tan), Mesnevî-i Şerîf Tercümesi (1. ciltten 360 beyit), Tevhîdnâme,
Ebû Saîd Ebü’l-Hayr Rubâîlerinin Tercüme ve Şerhi, Cevâhir-i Aynî Tercümesi
(Kısmî çeviri), Mesnevî’nin İlk Beytinin Şerhi.
HAKKINDA: İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son
Asır Türk Şairleri (c. I, 1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler
Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (6. bas.
1999), TBE Ansiklopedisi (2001).
