Besteci, söz yazarı (D. 6 Ağustos 1900, Drama – Ö. 19 Ocak 1992, İstanbul). Sol elini kullandığı için “Yesarî” (solak) adını aldı. Ortaöğretimini Drama’da tamamladıktan sonra İstanbul’a, oradan da Adapazarı’na göç etti. İlk müzik derslerini de on altı yaşındayken Adapazarı’nda aldı. Babasının karşı çıkmasına rağmen müzikten uzaklaşmadı. Önce bağlama, daha sonra ud ve keman dersleri alarak kendini geliştirdi.
1920’de
Antalya’da bir gemi acentesinde çalışmaya başladı. Daha sonra İzmit ve İstanbul’da
çeşitli işler yaptı ve müzik çevrelerine girerek dönemin ünlü müzisyenleriyle
tanışma fırsatı buldu. 1929’da bestelediği şarkılarla dikkat çeken Arsoy,
plaklar doldurup konserler vermeye başladı. 1954 yılında kısa bir süre İstanbul
Radyosu’nda çalışan Arsoy’un, günümüze ulaşan iki yüzün üzerinde eseri vardır.
ESERLERİNDEN
BAZILARI:
Yar Yolunu
Kolladım, Ömrüm Seni Sevmekle Nihayet Bulacaktır, Dün Gece Bir Şuhun Bezmine
Gittim, Zamanla Belki Geçer, Ümitlerim Hep Kırıldı, Yine Kalbim Coşar Ağlar Bu
Gece, Yar Saçların Lüle Lüle, Adalardan Bir Yar Gelir Bizlere, Bir Çapkın
Elinde Oyuncak Oldum, Bir İnce Fidansın, Bu Yaz Geçen Günlerimiz Hatırımdan
Çıkmasın, Menekşe Gözler Hülyalı.
HAKKINDA:
Vural Sözer / Müzik ve Müzisyenler Ansiklopedisi (s. 26, 1964), Türkiye
Ansiklopedisi (c. 3, s. 1110, 1974), Rahmi
Kalaycıoğlu / Türk Musikisi Bestekârlar Külliyatı (4 cilt, 1979), Avni
Anıl / Anılar ve Belgelerle Musikimiz
(1981), Mehmet Nazmi Özalp / Türk Musikisi Tarihi (1986), Cemil Yener / Müzikte
Kim Kimdir? (1987), Yılmaz Öztuna / Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi (1990),
Ahmet Şahin Ak / Türk Musikisi Tarihi (2002).