Tabip, siyaset adamı, milletvekili (D. 1899, İbradi /
Akseki / Antalya - Ö. 2 Temmuz 1962, Ankara). Babası Hüseyin Hüsnü Efendi, annesi Emine Hanımdır. 1921’de Askerî Tıbbiye (Tıp Fakültesi)’yi tabip
teğmen olarak bitirdi. Millî Mücadele
(Kurtuluş Savaşı)’ye katılmadığı için, 20 Mayıs 1924 tarihinde askerlikle
ilişkisine son verildi. Bundan sonra sırasıyla 1924 yılında Viranşehir
Hükümet Tabipliği’ne, 1928’de Siverek Hükümet Tabipliği’ne, 1931’de Urfa İli Merkez
Tabipliği’ne, 1936’da Diyarbakır Belediyesi ‘abipliği’ne atandı, 1945
yılında Bakanlık emrine alındı. 1946’da atandığı görev yerine gitmediğinden
müstafi (istifa etmiş) sayıldı.
Dr. Ahmet Kâmil
Bey, siyasete atılarak Demokrat Parti (DP) Diyarbakır İl İdare
Teşkilâtını kurdu ve merkez ilçe başkanlığında dört yıl çalıştıktan sonra TBMM IX. Dönem (14 Mayıs 1950-14 Mayıs 1954) genel seçimlerine
katılarak Diyarbakır Milletvekili seçildi. Bu dönemde Ulaştırma
Komisyonu’nda çalıştı. İskân Bankası ile Hazine Bankası konularında
kurulan geçici komisyonlarda görev aldı. Raman petrolleri ve
yabancıların Güney Doğuya yapacakları geziler konularında sözlü; Viranşehir’de
hazineye geçen emlâk konusunda yazılı sorusu; TBMM Genel Kurulu’nda değişik
altı konuda konuşması vardır. IX. Dönemin sonunda Diyarbakır Belediye
Başkanlığı ile DP İl Başkanlığı’na dönen Dr. Kâmil Tayşi, XI. Dönem (1
Kasım 1957- 27 Mayıs 1960)’de yeniden Diyarbakır Milletvekilliğine
seçildi.
27 Mayıs 1960 İhtilâli’nden sonra Yassıada Yüksek Adalet
Divanı’nca, Anayasayı çiğneme suçlaması ile dört yıl ağır hapis cezasına
çarptırıldı. 1962’de öldüğünde Ankara Cebeci Asri Mezarlığı’nda toprağa
verildi. Ahmet Kâmil Bey, Hayriye Hanımla
(1894-1974) evlenmiş ve bu evlilikten Mehmet
Nuri (1923-1994) ile Halide (Anlağan,
1934) adlarında iki çocuğu dünyaya gelmişti.
KAYNAK: TBMM Albümü (2010).
