Eğitimci, şair. 4 Eylül 1966, Gaziler köyü / Siirt doğumlu. Çevresinde “Molla Ahmet” olarak tanınan dini bilgileri yüksek bir babanın oğludur. Vefatına (1988) kadar babasından Arapça, Kur’an-ı Kerim ve dini bilgiler dersleri aldı. İlkokulu kendi köyünde okudu. Gaziler Köyü İlkokulu, Siirt İmam Hatip Lisesi (1987), Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi (1991) mezunu. Eğitimini tamamladıktan sonra Edirne’de öğretmenlik ve Arapça tercümanlık yaptı. 1992 yılında Millî Eğitim Bakanlığına bağlı olan Edirne İmam Hatip Lisesinde meslek dersleri öğretmeni olarak başladığı mesleğini çeşitli okullarda sürdürdü. Naciye Bilik ile evli; Seyit Ahmet adında bir oğlu vardır.
Şiire ilgisi ilkokul ikinci sınıfta iken öğretmeni Celalettin Bilik’in kendisine 23 Nisan Şiirleri adlı kitabı hediye etmesiyle başlamıştı. Bu ilgisini ilerleyen yıllarda geliştirerek devam ettirdi. Yazıları Semenderiyye Mektebi dergisinde yayımlandı.
“Nezir
Bilik, onyedinci asır divan şairi Nâbi’den günümüze uzanan hikemî şiirin son
halkasını temsil eden şairlerimizden biridir. Her bir şiiri basit bir dil ve
üslupla söyleniyor gibi gözükmesine rağmen, şiirin derinliğine inildiğinde,
insan hayatının önemli bir yönünü temsil eden hikmetlerle karşılaşırız. Ledünnî
şiirin kaynaklarını hemen her alanda kendince sade ve basit bir dille üretmeye
çalışıyor Nezir Bilik. Onun şiirleri, yer yer bir nasihatı andırsa da arka
planda iyi bir hikmeti bir bakış açısına sahip olanlar hemen görür.” (Hasan Aktaş)
ESERLERİ
(Şiir):
Divan-ı
Bilig (2004), Rübâb-ı Bilig (2005),
Anka-yı Bilig, Elhan-ı Bilig.
KAYNAK:
İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2006, 2007).
NEZİR BİLİK
YÜKSELEN BİR YILDIZDIR BENİM ANNEM
annemin haclegâhına dualarla..
Benim
annem
Divanımda
gül
Dilimde
şarkı
Buhurdanımda bir bahar kokusu
Şamdanımda
bir mum
Gecemde
mehtâb
Ağustos
Yasinlerini senin için okurum
Temmuz
tâhâları ışığın olsun
Zembillerle
insin melekler
Gökten
sağanak sağanak
Gönendirsin
senin ruhunu
meçhûle
giden gemiler
fasıllardan fasıllara geçerken
alçalan
yıldızım düştü toprağa
birden
bire yükselen yıldızım düştü toprağa
şimdilerde
âh şimdilerde
Siirt
Şehmus gülşenine misafir olan
Benim
annem bir Zilkade güzeli idi
(Elhan-ı
Bilig, S. 30)