Bilgin,
tasavvufçu (D. 1809 - Ö. 1857, İstanbul). “Osmanbeyzâde” namıyla da tanındı.
Farklı alanlarda birçok ilme ilgi duydu. Tasavvufî eğitimini Kuşadalı İbrahim
Halvetî’den aldı. İstanbul kütüphanelerindeki kitap isimlerini içeren bir kitap
telifine başladıysa da ancak bir cildini tamamlayabildi. Müspet bilimlere dair
yazdığı eserlerinde günümüzdeki bilimsel araştırmalara uymayan yönler varsa da
yararlanılabilecek yönleri de vardır.
ESERLERİ:
el-Hayrü’l-Hasen
fî Şerhi’l-Müste-şâri’l-Müste’men, Teceme-i Kelâm-ı Erbaîn-i Hazret-i Ali,
Hilye-i Sultânî, Sermâye-i Necât, İlm-i Tabakâti’l-Arz, Terceme-i Nesâyih-i
Eflâtun, el-Âsârü’l-Aliyye fî Hazâini’l-Kütüb.
KAYNAK: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı Müellifleri I (1972), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2007, 2009).
