19.
Yüzyıl divan şairlerinden (D. 1837, Diyarbekir - Ö. 1899 ). Asıl ismi
Abdülfettah'tır. Diyarbekirli ilim, şiir ve tasavvuf öncülerinden Şa'ban
Kâmî'nin kardeşi oğludur ve onunla birlikte (bir beyit onun, bir beyit
diğerinin) yazdıkları gazeller de vardır. Abdülfettah Efendi'nin şiirlerinden,
onun da tıpkı Şa'ban Kâmi hazretleri gibi tasavvuf ehli olduğu anlaşılmaktadır.
Abdülfettah
Efendi, tahsilini Diyarbekir'de tamamladıktan sonra çeşitli memuriyetlerde
bulunmuştur. Siirt, Mardin sancakları evkaf muhasebeciliğinde, Şirvan kaymakamlığında,
nihayet 1873 yılında merkez mutasarrıflığı Meclis-i İdare Başkitâbetinde ve
1877 yılında da Mardin sancağı tahrirat müdürlüğünde çalıştığı bilinmektedir.
Ali Emirî, şairimizin mürettep "Dîvan"ı
olduğunu belirtmektedir.
KAYNAK: EŞA, Şevket Beysanoğlu /
Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (c. 2, 2. bas. 1997, s. 38), İhsan
Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) - Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).
Cihan-ı
hüsnü tahrik eyledi dü'va-yi istiğna
Anınçün
sulha müncer olmiyor kavga-yi istiğna
Olan
müstağni-i bûd u nebûd-i âlem-i hestî
Bilür
ol kimse dünyada nedir ma'na-yi istiğna
Aman ey mest-i nahvet pek de mağrur olma dünyada
Gelür
uşşaka belki nevbet-i icra-yi istiğna
Verir
nûr-u cemâl-i dilberâna revnak-i diğer
Abestir
âşikâne eylemek şekvâ-yi istiğna
Kanaatla
otur bir kûşesinde sen de ey FETHÎ
Müsellemdir
cihanda vüs'at-i pinha-yi istiğna
