Şair ve yazar, çevirmen, yayıncı (D. 1 Kasım 1955, Ovacık / Tunceli – Ö. 9 Kasım 2020, İstanbul). ilk ve orta öğreniminden sonra Bursa İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi’nde devam ettiği öğrenimi 1981 yılında politik gerekçelerle tutuklandığı için yarıda bıraktı..
Sekiz yılı aşkın bir süre değişik cezaevlerinde kaldı. 1990’dan itibaren Amsterdam ve İstanbul’da yazarlık, çevirmenlik ve yayıncılık yaptı. O dönemden itibaren şiir, öykü ve düzyazı çalışmalarına ağırlık verdi. İlk iki kitabı cezaevindeyken yayımlandı. Daha sonra yurtdışına çıkarak, uğraşılarını Hollanda’da sürdürdü. Uluslararası PEN Club ve Türkiye Yazarlar Sendikası üyesiydi.
1970’lerin başında amatörce şiir,
öykü yazmaya başladı. 1985’ten
itibaren yazı ve şiirleri Yaba, Kunduz Düşleri, Ütopya, Evrensel Kültür vd. dergilerde yer aldı. Zed
Yayının kurucu editörlerinden
oldu. Ütopya mevsimlik hayat bilgisi kitabının
editörlüğünü yaptı. Bazı
oyunları Amsterdam’da sahnelendi. Şiirlerinin bir bölümü Hollandaca,
Fransızca, İtalyanca, Rusça, Almanca ve İngilizceye çevrilerek bu dillerde de
yayımlandı. Birağızdan adlı eseri ile ile 1988 Enver Gökçe Şiir Ödülünü,
Asmin adlı öyküsüyle 1989 Güneş Gazetesi Öykü Ödülünü aldı.
Vefatı:
Mehmet Çetin, kanser
hastalığından kurtulamayarak, İstanbul’da
tedavi gördüğü hastanede 9 Kasım 2020 günü vefat etti. Cenazesi memleketi
Tunceli’ye götürülerek orada toprağa verildi.
Dersim'in yetiştirdiği
değerlerden olan şair Mehmet Çetin bir süre önce kanser hastalığına
yakalanmıştı. Uzun süre Hollanda'da yaşayan Çetin, tedavi olmak için bir süre
önce İstanbul'a döndü. Mehmet Çetin için Dersimli sanatçılar da seferber oldu.
Çetin'in tedavisinin devam ederken, acı haber geldi. Çetin, tedavi gördüğü
hastanede hayatını kaybetti. Mehmet Çetin'in cenazesi Çarşamba günü İstanbul
Küçükçekmece, Garip Dede Cemevinde saat 12.00’de yapılacak törenin ardından,
Perşembe günü saat 14.00’da Dersim Ovacık’ta sonsuzluğa uğurlanacak...
ESERLERİ:
Şiir: Rüzgâr ve
Gül İklimi (1988), Birağızdan (1989), Hatıradır / Yak Bu
Fotoğrafı (1995), Aşkkıran (1997), Ölüm Kitabı (1999), Kekemece
(2000).
Öykü: Asmin
(1991).
Derleme: Eylül
Çiçekleri (ortak kitap, 1990).
MEHMET
ÇETİN İÇİN NE DEDİLER?
“Çetin’in yayıma hazırladığı dosyasını kendisine geri verdikten sonra,
uzunca bir süre düşündüm. Şair, yaygın algı antenlerine yönelttiği
parazitlerle, gerçekliğin egemen dolaşımına karşı bir tavırla tanımlanabilecek
sanat pratiğine açıyordu kapısını. Bu dil Türkçe tutkunlarını öfkelendirecek,
bunu biliyorum. Bilinçli bir edim olan bu tutum karşısında durup anlamanın daha
doğru olacağını düşünerek, ilk şaşkınlığımı bir yana bırakarak, bu pratiğin
poetik/politik olduğu kadar etik bir yanı olduğunu düşündüm.” (Ahmet Telli)
***
“Mehmet Çetin şiiri, yıllar önce sesi kuytulardan yükselip, günümüze
kadar, inanılmaz acılara katlanmış kekeme bir çocuğun feryadıdır. Anadolu’nun
her köşesinden yükselen. bu ses anasız, babasız, oyuncaksız, okulsuz, kitapsız,
aç çocukların feryadıdır.” (Cevdet
Yüceer)
HAKKINDA:
Kekemece (Virgül, sayı: 37, Ocak 2001), Şairin Dili Kekeme Olmalıdır
(Cumhuriyet Kitap, 8.2.2001), TBE Ansiklopedisi (2001), Vecdi Erbay / Kekemece
Duyarlığı (söyleşi, Özgür Politika, 8.3.2001), Ahmet Telli (Kunduz Düşleri,
sayı: 4), Ütopiya (Güz 2001), Vecdi Erbay (Özgür Gündem, 12.3.2001), İhsan Işık
/ Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) - Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas.
2007), Cevdet Yüceer (Agora dergisi,
Aralık 2002), Celal Başlangıç (Radikal, Ocak 2002), Milliyet Sanat (Aralık
2002), Ali Zülfikar (Özgür Politika, 4.4.2003), Mehmet Çetin hayatını kaybetti
(yenitunceli.com, 0911.2020), Şair Mehmet Çetin hayatını kaybetti (tele1.com.tr,
10 Kasım 2020).