İlahiyatçı, yazar (D. 1934, Gümüştepe köyü / Şarkışla / Sivas - Ö. 6 Eylül
1990, İstanbul). İmam olan babası tarafından beş yaşındayken Ağrı’nın Tutak
ilçesinde, kendisine Arapça okutacak hocaların yanına verildi. Sekiz dokuz
yaşlarında mollaların ve şeyhlerin yanına bırakıldı, din bilgileri ile birlikte
Arapça da öğrendi. Okuyup yazmayı ancak yirmi yaşından sonra askerlik yaptığı
sırada (1955-57) öğrendi. İlkokul diplomasını ise terhis olduktan sonra,
dışarıdan sınava girerek aldı. Bir süre İstanbul’da yüksek dereceli okullarda
öğrencilere ve hocalara Arapça dersi verdi. Girdiği müftülük sınavını
kazanarak, sırasıyla Tekirdağ (1958), Sivas, Tokat, Manisa, Sinop il ve
ilçelerinde vaizlik ve müftülük yaptı.
Sinop’ta müftü iken 1965 yılında müftülükten ayrıldı, 1966’da
TRT’ye geçerek, dini programlar hazırladı. Programları halk tarafından
eleştirilerek, Evrim teorisine yer verdiği ve dinsizlik propagandası yaptığı
gerekçesiyle yayından kaldırıldı. Arkasından TRT’deki prodüktörlük görevinden
alınarak uzman olarak çalıştırıldı. 2000’e Doğru dergisindeki
yazıları ve çıkardığı kitaplarıyla İslâm inançlarını eleştirdi. Faili meçhul
bir saldırı sonucu hayatını kaybetti.
ESERLERİ:
Müslümanlık ve Nurculuk (1971), Tabu Can Çekişiyor / Din Bu-1 (1990), Tabu Can
Çekişiyor / Din Bu 2 (1990), Kulleteyn (1990), Tabu Can Çekişiyor
/ Din Bu 3 (1991), Allah (1991), Kur’an (1992), Dua
(1992), Tabu Can Çekişiyor / Din Bu 4 (1993), Ünlülere Mektuplar
(1993), Kutsal Kitapların Kaynakları 1 (1994), Kutsal Kitapların
Kaynakları 2 (1995), İlhan
Arsel’e Mektuplar (1996), Kutsal Kitapların Kaynakları 3 (1996), Şeriat
Böyle (1997), Din ve Seks (2000).
KAYNAKÇA: Şule Perinçek / Turan Dursun Hayatını Anlatıyor (1992),
Abit Dursun / Babam Turan Dursun (1995), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009).
