Matematikçi ve astronom (D. ?, Fergana - Ö. 861).
Tam adı Ebû’l Abbâs Ahmed b. Muhammed
b. Kesîr el-Fergânî’dir. Abbâsîler
döneminin önde gelen matematikçi ve
astronomlarındandır. Fergânî’nin yaşamı hakkında yeterli bilgi yoksa da Fergana’da
doğduğu sanılmaktadır. IX. yüzyılın başlarında dünyaya geldiği kabul edilen
ünlü matematik ve astronomi bilgini Ahmed Ferganî, çağının bilim ve kültür
merkezlerinden olan Türkistan’ın Fergana bölgesindendir. Bilim ve kültür
tarihimizin birinci elden kaynakları olan tezkireler (biyografik eserler) de
doğum tarihi ile ilgili bir bilgi bulunmamakla birlikte, kendisi gibi bir
astronom olan babasının adının Muhammed, dedesinin adının ise Kesir olduğu
kayıtlıdır.
Ahmed Ferganî, ilk bilgilerini ünlü bilginlerin yetiştiği Fergana’da aldı ve astronomi konusundaki bilgilerini de babasından öğrendi. Belli bir seviyeye geldikten sonra da mevcut bilgilerine yeni bilgiler katmak amacıyla; çağının bilim, kültür ve aynı zamanda halifelik merkezi olan Bağdat’a gitti. Ömrünün yarısına yakınını orada geçiren Ferganî, kısa sürede matematik ve astronomi konularındaki bilgisini Bağdat bilim çevresine kabul ettirdi. Bilimin gelişmesine olan katkılarıyla bilim tarihinde adlarından övgüyle söz edilen Abbasi halifelerinden Me’mun ve el-Mütevekkil dönemlerinin en ünlü bilginleri arasına girdi.
Fergânî, astronomi, matematik, coğrafya ve mekanik alanlarında çalışmalar yaptı. Bunların arasında astronomiye daha çok ağırlık verdi. Bilimsel çalışmalarında deneye dayanan inceleme, araştırmalara girişti; gök cisimlerinin hareketleri üzerine çalıştı. Kur’an-ı Kerim’in ve aklın prensiplerine uymayan Batlamyusçu astronomiyi ilk kez eleştirenler arasında yer aldı. Gök cisimlerinin akıldışı kimi ruhî cisimler değil, onların aklî, katı, homosentetik daireler biçiminde devinimlere sahip olduklarını ispatladı. Evrenin ve gezegenlerin oylum ve büyüklükleri ile birbirlerine uzaklıklarını araştırdı. Yaptığı hesaplamalar, Kopernik’e kadar Batı astronomisinde değişmez ölçüler olarak kabul edilerek, yüzyıllarca kullanıldı.
İbn Ebû Usaybia’ya göre ise, Fergânî bilgisine oranla fazla başarılı değildir ve başladığı hiçbir işi sonuçlandıramamıştır. Ancak burada, Fergânî’nin asıl mesleğinin mühendislik olmadığı ve bu yüzden teorik alandaki bilgilerini pratiğe geçirmekte başarısız kaldığı söylenebilir.
Dokuzuncu yüzyılda yetişmiş ve ekliptik
meyli ilk kez saptayan büyük astronomi ve matematik bilgini Fergânî’yi İslâm dünyasından çok Batı dünyasında üne kavuşturan eseri “Cevâmi’u ilmi’n – nücûm” ve “Usûlü’l-harekâti’s-semâviyye” adlı
çalışmasıdır. Bu eserin
yazma nüshaları Oxford, Paris, Kahire ve Amerika’da Pirinceton Üniversitesi
kütüphanelerinde bulunmaktadır. Batlamyus’un “el-Mecisti” adlı eserinin bir özeti niteliğinde olmakla birlikte, gerek birinci ve ikinci bölümlerinde takvimlerle
tarihler hakkında verdiği bilgiler, gerekse
Batlamyus’a karşı ortaya koyduğu kimi
itirazlar bakımından ayrı bir öneme
sahiptir. Daha önce birçok İslam
astronomun kitapları Latince’ye çevrildiği
halde hiçbiri Batı astronomları
üzerinde “Cevâmi” kadar etkili
olmamıştı. Bunun başlıca nedeni,
kuşkusuz bu eserin içeriği gibi
sistematiği ile söyleminin de
kusursuzluğudur. Otuz bölümden oluşan
“Cevâmi”yi, İbnü’n-Nedim “Kitâbü’l-Fusûl ihttiyârü’l- Me-cistî” adıyla verir. İbnü’l-Kıftî ise yukarıda
belirtildiği üzere, Ahmed b. Muhammed b.
Kesir ile Muhammed b. Kesir’in iki ayrı
kişi olduğunu sanarak, eseri “el-Med-hal ilâ ilmi hey eti’l-eflak ve hare-kâti’n-nücûm” adıyla Ahmed Fergânî’ye, “Kitâbü’l-Fuşûl” ve
“Kitâbü İhtişâri’l-Mecistî”
adlarıyla da iki ayrı eser olarak
Muhammet Fergânî’ye maleder. Bu durum “Cevâmi”in literatüre çok çok değişik
adlarla geçtiğini göstermektedir. Nitekim Jacobus Golius tarafından 1669’da Amsterdamd’a yeni bir Latince çevirisiyle birlikte yayımlanan Arapça metnin dış sayfasında “Kitâb fi’l-hare-kâti’s-semâviyye
ve cevâmi’u ‘ilm’n-nücûm”, iç sayfasında ise “Kitâb fi uşûli ‘ilmi’n-nücûm” adının
verildiği görülmektedir. Eser, Batı dünyasında kısaca “Ele-menta astronomica” adıyla bilinmektedir.
“Cevâmi”in çeşitli bölümlerinde Arap, Suriye. Roma, İran ve Mısır takvimleri; dünyanın uzaydaki konumu ve hareketleri, ekliptik eğilim; ünlü ülke ve kentler; yeryüzü ölçümleri, güneş, ay, yıldızlar ve gezegenlerin konumu ve hareketleri; yıldızların ve ayın durumları; ayın safhaları; güneş ve ay tutulması gibi değişik konular ele alınmıştır. Tamamen tasvirî ve matematik dışı olan Batlamyus astronomisinin kapsamlı bir dökümünü veren “Cevâmi” iyi bir sistematiğe sahiptir. Ancak Batı’daki çevirilerinin ilk baskılarında kimi rakamsal değer farkları vardır.
Fergânî’nin bir başka
eseri “ el-Kâmil fi şan’a-ti’l-usturlâb”dır. Geometri, yıldız hesapları, usturlap ve matematik
teorilerinden söz eder. Değişik yazma
nüshaları vardır… Fergânî’nin ölüm tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, 861 yılında veya birkaç yıl sonra öldüğü tahmin
edilmektedir.
BAŞLICA ESERLERİ:
Usul el-İlm el-Nücum (Yıldızlarla ilgili bir eserdir ve diğer adları şunlardır: El-Medhal fi el-Mejisti, El-Medhal ila İlm el-Heyet el-Eflak, Kitab el-Füsul el-Selasin), İlelü Zici’l-Hârizmî (Bugün elde bulunmayan kitapta Fergânî’nin Hârizmî’nin hesaplarını açıkladığı bilinmektedir: Bîrûnî bu eserden yararlandığı belirtir.), Cedvelü’l-Ferğan’î, “Amelü’l-ruhâmât, İlmü’l-heye, El-Kamil fi el-Usturlab (Usturlab yapımına ilişkindir. Fi Sanat el-Usturlab adıyla da bilinir).
KAYNAKÇA: Mehmet Tahir Bursalı / Türklerden Yetişen Nücûm Heyet ve Riyaziye Ulemâsı (1897, s. 42), Prof. Dr. W. Barthold / İslâm Medeniyeti Tarihi (çev. M. Fuat Köprülü, 1940), Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (c.12, 1995), Henry Corbin / The Voyage and the Messenger: Iran and Philosophy, (North Atlantic Books 1998), Sir Patrick Moore / The Data Book of Astronomy (2000), İhsan Işık / Ünlü Bilim Adamları (Türkiye Ünlüleri Ansiklopedisi, C. 2, 2013) - Encyclopedia of Turkey’s Famous People (2013).