Tasavvufçu, şair. (D. 1805, Edremit – Ö. 1866,
Edremit). Tam adı Mürîdzâde el-Hâc Mustafa Aczî Ağa. Şiirlerinde önce “Âkif”,
daha sonra “Aczî” mahlâsını kullandı. Silâhşörlük ve süvarilikle uğraştığından
ilim tahsil edemedi. Daha sonra tasavvufa yönelerek Kadirî şeyhi Bayramiçli
Dombayzâde Ali Efendiye intisap etti. İstanbul’a gitti ve burada Halvetî-Şabânî
şeyhlerinden Kuşadalı İbrahim-i Halvetî’nin sohbetlerine devam etti. Dombayzâde
tarafından kendisine tasavvuf icazeti verildi. Dîvân-ı Eş’âr’ı basıldı
(1873).
HAKKINDA: Bursalı Mehmed Tahir / Osmanlı
Müellifleri I (1972), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c.
I, 1999).
