Şair ve yazar (D. 1890, Halep - Ö. 2 Temmuz 1980, İstanbul).
İlköğrenimini Halep’te yaptıktan sonra, Selanik İdadîsini (lise, 1906) ve
İstanbul Hukuk Mektebini bitirdi (1910). Beyrut ve Kastamonu Sultanilerinde
edebiyat öğretmenliği, Matbuat Umum Müdürlüğü (1922), Maarif Vekaleti Umumi
Müfettişliği (1923) görevlerinde bulundu. İstanbul’a yerleşerek Üsküdar Kız
(1927), Kabataş Erkek (1929) ve Haydarpaşa liselerinde edebiyat öğretmenliği
yaptı. Rahatsızlığı nedeniyle 1951’de emekliye ayrıldı.
Sağlam bir teknikle yazıp Servet-i Fünûn dergisinde
yayımladığı şiirlerinde bireysel duyguları işledi. Şiirleri, bu topluluk
dağıldıktan sonra Şair (1918-19) ve Nedim (1919) dergilerinde yer
aldı.
“1908’den sonra tanınmağa başlayan ve Fecr-i Âtî topluluğuna
mensub bulunan Behcet Yazar, bu topluluğun gerek şiir ve gerekse nesir
sahasındaki hemen hemen bütün özelliklerini benimseyen bir şairdir. Duyuş,
hayâl ve ifade tarzlarında olduğu gibi, konulardaki ferdçilik bakımından da
Fecr-i Ati’nin bünyesine tamamıyle uymuştur. Cenâb Şehabeddin’in ve sonra da
“Şi’r-i Kamer”in o devirdeki çok yaygın te’siri, onun da bazı parçalarında
kendisini gösterir. Şiirlerinin mühim bir özelliği, taşıdıkları büyük samimiyet
ve bundan doğan lirizmdir. Dile ve nazmın tekniğine ise kuvvetle hakimdir. Son
şiirlerinde, dil ve üslûp bakımından da, zamanla, dilin takip ettiği seyre
uygun bir sâdeleşme göze çarpar. “Mensur şiir”lerin bir şekli olan
fantezilerinde ise, dil ve üslûb değişikliği daha önceden başlamış
bulunmaktadır. Sanat çalışmaları arasında edebi ince de yer ayıran şairin -
yukarıda isimlerini verdiğimiz - incelemeleri, edebiyat tarihi üzerinde
çalışacak olanlar için değerli malzeme ile doludur.” (Kenan Akyüz)
ESERLERİ:
ŞİİR: Erganun (1911), Buhurdan (mensur şiirleri,
1925), Yumak (1938).
DİĞER ESERLERİ: Beyrut Vilayeti I- Cenub Kısmı (1333-1335),
Beyrut Vilayeti II- Şimal Kısmı (1333-1335), Kastamonu Âsâr’ı Kadimesi (1341),
Genç Şairlerimiz ve Eserleri (6 Mart 1936’da Kadıköy Halkevi’nde verdiği
konferansın metni, 1937), Genç Romancılarımız ve Eserleri (1937),
Edebiyatçılarımız ve Türk Edebiyatı (1938), Edebiyatçılarımızı Tanıyalım
- Edebiyatçılar Alemi (97 Şair ve yazar Yedi Gün’de Tefrika; Edebiyatçılar
Âlemi: Edebiyatımızın Unutulan Simaları adıyla, yay. haz. Mustafa Everdi, 1999).
ÇOCUK KİTABI: Orhan’ın Deniz Eğlenceleri (1926), Orhan
ile Gümüş (1927), Orhan’ın Hayvanlar Bahçesi (1927), Orhan’ın
Teyyareciliği (1931).
KAYNAK: Kenan Akyüz / Batı Tesirinde Türk Şiiri Antolojisi (1985),
İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. I, 1999),
Edebiyatçılar Âlemi: Edebiyatımızın Unutulan Simaları (yay. haz. Mustafa
Everdi, 1999), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas.
1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999),
Veysel Gültaş / Kadı Burhaneddin’den Günümüze Hukukçu Şairler Antolojisi
(2003), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
