19.
Yüzyıl divan şairlerinden. Asıl adı Muhammed'dir. Diyarbekirli Câmidîzade müftü
Abdülgani Efendi'nin oğludur. Devrinin tanınmış ilim adamlarından olan
babasından ve Şaban Kâmî Efendi'den ders almış, sonradan bilgisini arttırmak
için Bağdat'a gitmiştir. Tahsilini tamamladıktan sonra bazı memuriyetlerde
bulunmuş ise de memleketinden ayrılmamış ve 1897 yılında vefat etmiştir.
Ölürken altmış iki yaşında olduğu söylenmektedir.
Muhammed Fâzıl'ın "Dîvançe-i Eş'ar"ı zayi olmuştur. Şevket Beysanoğlu, Fazıl'ın
üç gazeli torunlarında bulunan bir mecmuadan almış ve DFSA'da yayımlamıştır.
Burada bu gazellerden bir örnek sunulmaktadır.
KAYNAK:
Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (c. 2, 2. bas. 1997,
s. 36), İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013).
Gül-gonce-i
bağ-ı irem ruhsare-i şûh-ı cihan
Reşk-âver-i
hurandır nezzare-i şûh-ı cihan
Leyli-i
zülfün dillere üftâde şâne eyleye
Mecnûn-i
sergerdân olur avvare-i şûh-i cihan
Gül-bend-i
nazik kâmete şermendelik iras eder
Nahvetle
ta berduş ola ol hare-i şûh-i cihan
Ger
iltifatı râhına efkende olsa âşıkın
Pâmâl-i
esb-i naz eder bîçare-i şûh-i cihan
Meftun-ı
çeşmim FÂZIL'a tedbir-i dermanda tabib
Dârû-yi
sıhhat neylesin bîmare-i şûh-i cihan
