Şair, halk bilim ve
edebiyat araştırmacısı, müzisyen (D. 1883, İstanbul – 3 Şubat 1950,
Kırklareli). Vahit Lütfi Salcı, Vahit takma adlarını da kullandı. İstanbul
Nuruosmaniye’deki Taş Mektep ve Darüşşafakadan sonra Harbiye Nezaretine bağlı
Sanayi İdadisine devam etti. Yükseköğrenimini Harbiye’de yaptı. Burada okurken
Mizancı Murad’ın eserlerini okuduğu için okuldan atılarak Dersim’e (Tunceli)
sürgüne gönderildi (1905). Orada Elazığ Alay Bandosunun şefliğine atandı.
1908’e kadar burada görev yaptı, Sivas hakkında araştırmalar yaptı. Moskova’da
(1907) Lepinski orkestrasında ikinci kemancı olarak çalıştı. İstanbul’a ve
Edirne’ye (1908) gitti. Cumhuriyetin ilânından sonra Kırklareli’ne yerleşti.
Çeşitli kıtalarda bando ve mızıka öğretmenliği yaptı. 1948’de bu ilin Yoğuntaş
bucağı nüfus memurluğundan emekliye ayrıldı.
Yazı ve şiirleri, Varlık, Karabük,
Türk Folklor Araştırmaları, Karaelmas, Ülkü, Altıok, Halk Bilgisi Haberleri,
Bartın, Yeşilyurt, Gençamatör, Müzik ve Sanat Hareketleri, Millî Mecmua,
Folklor Postası gibi dergilerde yayımlandı. Edebiyattan başka müzik ve
folklor da ilgi alanındaydı. Meşrutiyet’in ilânından sonra, Ankara’da Ziraat
Mektebi, Darülmuallimin ve Belediye Bandolarını kurdu. Kırklareli ve
Babaeski’de bir müzik grubu oluşturdu ve dört yıl da burayı yönetti, Alpullu
Şeker Fabrikası bandosunu oluşturarak bir süre burada görev yaptı. Folklor
üzerine Elazığ’da iken çalışmaya başladı. Bir Bektaşi dedesi olan Coşkunlu,
özellikle Alevi köylerindeki cönkleri ve çeşitli belgeleri inceledi.
Çalışmalarını halk müziği, halk oyunları, gizli Türk müziği, gizli halk
oyunları, halk şairleri, Trakya’daki Türk kabileleri, Türkleşmiş Hıristiyan
şairler, Alevi kadın şairler ve Kızılbaş şairler üzerine yoğunlaştırdı. Daha
önce yalnızca tarikat mensuplarınca bilinen müzik ve oyunları derleyip
yayımladı, birçok yeni şairi tanıttı. Ağızdan derlediği nefesleri notaya da
alarak bunların kaybolmalarını önledi.
ESERLERİ:
OYUN: Hafiye Darbesi yahut Bir Kızın
İntikamı (1911).
ŞİİR: Saz Şairleri Gibi (1940), Benim
Gibi (1945).
ANI: Feryad’ı İstibdat (1910).
DERLEME-İNCELEME: Gizli Türk Musikisi ve
Türk Musikisinde Armoni Meseleleri (1940), Gizli Türk Dinî Oyunları (1941).
HAKKINDA: Vahit Lütfi Salcı Jübilesi (1949),
TBE Ansiklopedisi.(2. cilt, 2001), TDOE – TDE Ansiklopedisi 2 (2002).