Şair (D. 1869, Osmancık / Çorum - Ö. 1948, Osmancık). Asıl
adı Abdülkadir Uslu’dur. İlköğrenimini bitirdikten sonra Kızıl Hasanoğlu Büyük
Medresesinde ders görmeye başladı. Babasının ölümü üzerine öğrenimini yarım
bıraktı. Daha on beş yaşındayken saz çalıp şiir söylemeye başladı. 1895 yılında
çavuş rütbesiyle ilçenin jandarma komutanlığına getirildi. Bu görevi 1909
yılına kadar sürdürdü. Bu tarihte görevinden ayrılarak Osmancık’ta dava
vekilliği yaptı.
Çok yönlü bir şairdir. Hece ölçüsüyle şiirler yazan,
doğaçlama şiirler söyleyebilen, ünlü âşıklarla atışmalara katılan bir halk
şairi olduğu gibi, aruzla uzun mesneviler de yazmış bir divan şairidir.
ESERLERİ:
Hilye-i Nebeviye (İranlı ünlü şair Hakani’nin aynı adlı eserine nazire,
basılmadı), Koyunbaba Menâkıbı (basılmadı, yazma nüshası Çorum Halk
Kütüphanesindedir), Mevlud (manzum, 1907).
HAKKINDA: Abdullah Ercan / 14. Yüzyıldan Günümüze
Çorumlu Şairler (1991).
