Şair ve yazar, ressam. 9 Şubat 1957, İstanbul doğumlu. Üsküdar Akşam Lisesi mezunu. Tezgâhtarlıktan gümrük komisyonculuğuna kadar çeşitli işlerde çalıştı, daha çok dergicilik ve düzeltmenlik yaptı.
Engin
Turgut, şiir ve yazılarının yanı sıra resim çalışmaları da yaptı. Şiir ve
eleştiri yazıları Varlık, Uç, E, No, Cumhuriyet Kitap, Le Poète Travaille
dergilerinde yayımlandı. Küs adlı kitabıyla 1994 Orhon Murat Arıburnu
Şiir Ödülünü aldı. Sekiz kişisel resim sergisi açtı.
Engin Turgut İçin Ne Dediler?
“Engin
Turgut, ilk kitabından sonuncuya gelene kadar deyim deformasyonlarıyla bir
taraftan gündelik dile açılırken diğer taraftan da bu dili bozar ve onu kendi
sözüne dönüştürür. Gündelik dilin kullanımı, ilk bakışta, Engin Turgut’un
şiirini Garipçilere yakınmış gibi gösterir; ama o kullandığı malzemeyi bozup,
söz dizimini farklılaştırarak, Garipçilerdeki yüzeyselliği aşar.” (Mehmet Can Doğan)
***
“Şairin
kırgın dünyasında sevme duygusunun kuşatıcılığını hemen yakalamak mümkün. Bu
duygunun acı çekmeyle olan kaçınılmaz birlikteliğini şiirlerine yoğun bir
biçimde yedirmiş. Kaçınılmaz olarak şiirinde karamsar bir ruh halinin
uzantıları bulunuyor. Yalnızlık ve melankoli bu noktada şairin ruh halini en
çok kuşatan ögeler niteliğinde. Ama tüm bu kırılganlıklara karşı manifestolar
yazmamış Turgut. Tam tersi doğal olanla, hayatın kendi akışıyla ilgili yumuşak
dirençlere yer yer rastlanıyor.” (Orhan
Kâhyaoğlu)
ESERLERİ:
Şiir:
Kışkırtıcı Erguvan (1987), Küs (1993), Bayan Elma (1997),
Aşk Canım Benim (şiir/öykü, 1998),
Aşkın Kırkbir Hali (1999),
Mucize Tozları (2002), Mahcup (2006).
Deneme: Hiçbir Zamana Sığmayan (2006).
KAYNAK: Cenk
Koyuncu / Küsmek Çok Şey Demektir (Sombahar, sayı: 16, Mart-Nisan 1993), Metin
Celâl / Söyleşi – Orhan Kahyaoğlu / Engin Turgut’un Küs’kün Şiirine Bir Bakış
Denemesi – Gülseli İnal / Kışkırtıcı Erguvan ve Küs Üzerine Lotüs’lü Kabartma –
Turgay Kantürk / Engin Turgut İçin Gri Mektup – Cezmi Ersöz / Hayatta En Çok
Şiiri Ciddiye Aldı Çok İyi de Yaptı (Sombahar, sayı: 20, Kasım-Aralık 1993),
Oğuz Özdem / Aşk ve Elmanın Şairi Engin Turgut - Metin Cengiz / Aşkın Kırkbir
Hâli ve Aşk Canım Benim - Serdar Koçak / Hayal ile Şiir Arasında Bir İmge
Olarak Çokturgut (Cumhuriyet Kitap, 1.4.1999), Betül Tarıman / İştahlı Bir
Makastır Aşk (Cumhuriyet Kitap, 1.6.2000), A. Ertan Mısırlı / Engin Turgut’un
“Mucize Tozları”- Ruhumuzun Yaraları İçin (Cumhuriyet Kitap, 12.9.2002), Haydar
Ergülen / Radikal gazetesi (24.11.2004), Arif Damar / Cumhuriyet (Temmuz 2004),
İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas. 2009).
Herkes ışığını alsın gelsin!
Bende melek selsebil!
Ruhumuz sütlüdür taşarız şarabımızdan!
Bana güneşinizi üfleyin, üşüyorum yokluğunuzdan!
Her veda utanır kendisinden!
Haz biter, mana ölür, sıkılırız derdimizden!
İşte diağ, işte tenha, sanki her şey kurudu!
Ateş sustu, iştah sonsuz, bıktım anlaşılmaktan!
Akşam güneşini bırakır duvarda!
Arz patlar, herşey rüya olur!
Terkettim aklımı her yerde kalbim vardı!
Mahur bir kokuydu yüzüm yükümüz fazlaydı!
Akşamın tadını kaçırdı cümlemiz vesileyiz varoluşa!
Aşk hepimizi uçurur, hayat hepimizde başka!
Hadi gelin, gül kapıları kıralım, bülbül bile olamayalım!
Var mısınız yanmaya, işte ben gidiyorum kubbedeki sonsuza!
Merak buyurdunuz söylüyorum:
Hayalden başka neyiz ki biz!
Bakın bırakıyorum sizi de boşluğa!