Şair ve ressam. 9 Şubat 1957, İstanbul
doğumlu. Üsküdar Akşam Lisesi mezunu. Tezgâhtarlıktan gümrük komisyonculuğuna
kadar çeşitli işlerde çalıştı, daha çok dergicilik ve düzeltmenlik yaptı. Şiir
ve yazılarının yanı sıra resim çalışmaları da yaptı. Şiir ve eleştiri yazıları Varlık,
Uç, E, No, Cumhuriyet Kitap, Le Poète Travaille dergilerinde yayımlandı. Küs
adlı kitabıyla 1994 Orhon Murat Arıburnu Şiir Ödülünü aldı. Sekiz kişisel resim
sergisi açtı.
“Engin Turgut, ilk kitabından sonuncuya gelene
kadar deyim deformasyonlarıyla bir taraftan gündelik dile açılırken diğer
taraftan da bu dili bozar ve onu kendi sözüne dönüştürür. Gündelik dilin
kullanımı, ilk bakışta, Engin Turgut’un şiirini Garipçilere yakınmış gibi
gösterir; ama o kullandığı malzemeyi bozup, söz dizimini farklılaştırarak,
Garipçilerdeki yüzeyselliği aşar.” (Mehmet Can Doğan)
“Şairin kırgın dünyasında sevme duygusunun
kuşatıcılığını hemen yakalamak mümkün. Bu duygunun acı çekmeyle olan kaçınılmaz
birlikteliğini şiirlerine yoğun bir biçimde yedirmiş. Kaçınılmaz olarak
şiirinde karamsar bir ruh halinin uzantıları bulunuyor. Yalnızlık ve melankoli
bu noktada şairin ruh halini en çok kuşatan ögeler niteliğinde. Ama tüm bu
kırılganlıklara karşı manifestolar yazmamış Turgut. Tam tersi doğal olanla,
hayatın kendi akışıyla ilgili yumuşak dirençlere yer yer rastlanıyor.” (Orhan Kâhyaoğlu)
ESERLERİ (Şiir):
Kışkırtıcı Erguvan (1987), Küs (1993), Bayan Elma (1997),
Aşk Canım Benim (şiir/öykü, 1998), Aşkın Kırkbir Hali (1999),
Mucize Tozları (2002), Mahcup (2006).
DENEME: Hiçbir Zamana Sığmayan (2006).
KAYNAK: Cenk Koyuncu / Küsmek Çok Şey Demektir
(Sombahar, sayı: 16, Mart-Nisan 1993), Metin Celâl / Söyleşi – Orhan Kahyaoğlu
/ Engin Turgut’un Küs’kün Şiirine Bir Bakış Denemesi – Gülseli İnal /
Kışkırtıcı Erguvan ve Küs Üzerine Lotüs’lü Kabartma – Turgay Kantürk / Engin
Turgut İçin Gri Mektup – Cezmi Ersöz / Hayatta En Çok Şiiri Ciddiye Aldı Çok
İyi de Yaptı (Sombahar, sayı: 20, Kasım-Aralık 1993), Oğuz Özdem / Aşk ve
Elmanın Şairi Engin Turgut - Metin Cengiz / Aşkın Kırkbir Hâli ve Aşk Canım
Benim - Serdar Koçak / Hayal ile Şiir Arasında Bir İmge Olarak Çokturgut
(Cumhuriyet Kitap, 1.4.1999), Betül Tarıman / İştahlı Bir Makastır Aşk
(Cumhuriyet Kitap, 1.6.2000), A. Ertan Mısırlı / Engin Turgut’un “Mucize
Tozları”- Ruhumuzun Yaraları İçin (Cumhuriyet Kitap, 12.9.2002), Haydar Ergülen
/ Radikal gazetesi (24.11.2004), Arif Damar / Cumhuriyet (Temmuz 2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Herkes ışığını alsın gelsin!
Bende melek selsebil!
Ruhumuz sütlüdür taşarız şarabımızdan!
Bana güneşinizi üfleyin, üşüyorum yokluğunuzdan!
Her veda utanır kendisinden!
Haz biter, mana ölür, sıkılırız derdimizden!
İşte diağ, işte tenha, sanki her şey kurudu!
Ateş sustu, iştah sonsuz, bıktım anlaşılmaktan!
Akşam güneşini bırakır duvarda!
Arz patlar, herşey rüya olur!
Terkettim aklımı her yerde kalbim vardı!
Mahur bir kokuydu yüzüm yükümüz fazlaydı!
Akşamın tadını kaçırdı cümlemiz vesileyiz varoluşa!
Aşk hepimizi uçurur, hayat hepimizde başka!
Hadi gelin, gül kapıları kıralım, bülbül bile olamayalım!
Var mısınız yanmaya, işte ben gidiyorum kubbedeki sonsuza!
Merak buyurdunuz söylüyorum:
Hayalden başka neyiz ki biz!
Bakın bırakıyorum sizi de boşluğa!