Şair (D. 1887, İstanbul - Ö. 31 Aralık 1939, İstanbul). Yazı ve şiirlerinde Ali Salahi imzasını kullandı. Sultanahmet Mahalle Mektebi, Kadırga Rüştiyesi (ortaokul), Mekteb-i İdadi-i Mülki (Mülkiye Lisesi) mezunu.
Bir süre Milli Eğitim Bakanlığında kâtiplik, daha sonra İstanbul’daki çeşitli liselerde Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı.
Merkez Efendi Cmiî haziresinde
(çevresinde) toprağa verildi..
Sadi, Abdülhak Hâmit ve Mehmet Akif gibi şairlerden etkilendiği belirtilen şiirlerinde aruz ölçüsünü kullandı. Dünya görüşü olarak İslâmcılığı savunduğu yazıları ile tasavvuf etkisinde görülen şiirleri Sebilürreşad, Meram, Beyanü’l-Hak, Sırat -ı Müstakim vd. dergilerde yayımlandı.
Ayrıca
okul marşları için güfteler yazdı. İslâm büyüklerinden on dokuzunu ele alan Ravzatü’l-İhlas
adlı manzum yapıtı basılmadı.
ESERLERİ:
Şiir:
Aşkın Sesi (1925).
İinceleme:
Mahâsin-i Ahlâk (1906),
İbn-i Fâriz Divanı
Şerhi.
KAYNAK: TDE Ansiklopedisi (c. VIII, 1998), TBE Ansiklopedisi
(2001), İbnülemin Mahmud Kemal İnal / Son Asır Türk Şairleri (c. IV, 2002), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
