Eğitimci (D. 1836, İstanbul – Ö. 1918,
İstanbul). Fatih İptidaî Mektebinde ilk, Eyüp Rüştiyesinde orta, Süleymaniye
Mekteb-i Adlî ve Edebiyye’de lise öğrenimini tamamladı. Fatih Medresesinden
icazet aldı. 1857’de Matbaa-i Âmire düzeltmenliğine atandı. Burada on bir yıl
çalıştıktan sonra çeşitli okullarda kompozisyon, Arapça, Osmanlıca gramer,
Osmanlı edebiyatı ve ahlâk dersleri öğretmenliği yaptı. 14 Eylül 1900’de istifa
ederek görevinden ayrıldı. Aynı yıl Dârülmuallimat (Kız Öğretmen Okulu)
edebiyat öğretmenliğine atandı. Bu görevden 1908’de emekli oldu.
ESERLERİ:
AHLÂK: Vezâifü’l-inâs (1886), Ahlâk-ı
Hamîde (1902).
ÇEVİRİ: el-Munkız mine’d-Dalâl
(Gazâlî’den), Tuhfetü’l-Erîb (Abdullah Tercüman’dan), Etvâku’z-Zeheb
(Zemahşerî’den).
HAKKINDA: Mücellidoğlu Ali Çankaya / Yeni
Mülkiye Tarihi ve Mülkiyeliler (c. II, 1968).
