Şair ve yazar. 18 Şubat 1954, Prizren / Kosova doğumlu. İlk, orta
ve lise öğrenimini Ankara’da tamamladı. Ankara’da Orta Doğu Amme İdaresi
Enstitüsü Sevk ve İdare Bölümü mezunu. Uzun yıllar, Priştine’de çıkan Tan
gazetesinde gazeteci olarak çalıştı. Şiirleri ile eleştiri, deneme ve inceleme
yazıları Esin, Tan, Çevren, Birlik gibi gazete ve dergilerde
yayımlanmaktadır. Benim Dağım (1991) adlı bir eseri vardır.
KAYNAK: Osman Baymak / Yugoslavya Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi
(1996), İhsan
Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları
Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Sessizliği
miydi karanlığın o çınar
Orda
gördük akşamın tarihe dönüşünü
Çeşmenin
sesi zamanı bölüyordu
Türkçeyi
arıyordu bir Anadolu göçmeni
Evlerini
ve babasını anlatırken bir Balkanlıya
Çarşaflı
kadınlar arasında kent çarşısında
Neleri
yaşadık, neler oldu? Ekmekler aynıydı
Sabahlar
günü muştuladı, Demokritos otelinde.
Şardağı
doruklarını beklerken bir kule
Yüzlerce
yıllık kervan yolları
Yalnızlığına
arkadaş arar
Arkadaş
arar, kabaran sular
Yabanıl
gül tohumları
Toprağın
altında göveren safran çiçekleri
Uzak
kaldı gözlerimiz koşan atlarına
Nal
seslerini unuttu küçük çobanlar
Kayın
ağaçları rüzgarın türküsünü söylerken
Bu
dağ yaşanmamış çocukluğumdur benim.
yitirilmiş
ahşap bir evin
bir
sevgiyi doğrulamasıdır bu
cumbadan
yükselen sesler gibi
derenin
ağlamasıdır duyulan
taşköprü
neyi anlatır bizlere
hadi
artık saçlarını yalayan rüzgarla
Prizren’in
gönençli bahçıvanlarına sor
ilkyaz
ikindilerinin sessiz sokaklarında
nedir
ihtiyar atlarına taşıttıkları.
Zaman
ne kadar geçerse geçsin
temmuzu
getirdim dağlardan
güneşi
getirdim sönmeyen
al
gözlerine Çırna Levalı kızın
su
içişini kahramanlar çeşmesinden
ve
gülümseyişini saklayacağım
yağsın
yağmur dal uçlarından ne çıkar
hırçınlığı
artarken derenin
kuşlara kaldı sönmeyen renkleri
ağaçların.