Oraz Yağmur

Dünyamın başkenti Türkiyem!

Toprakların, atalarımızın kemiĝinden oluştu. Şehitlerin kanlarıyla bayraĝın boyanmış, topraĝın sulanmıştır. Bütün yollar sana çıkıyor, bütün yollar senden geliyor, Türkiyem! Tanrı’nın yarattıĝı kudretli daĝlar, cennet gibi denizler sendedir. Güzel duygularla dolu o deli rüzgärlar ve bitip tükenmeyen yaĝmurların, karların gönülleri temizler. Topraĝın sürme gibi göze sürülse, kör gözler bile açılır, Türkiyem!

Dünyaya sıĝmayanlar sana sıĝındı. En büyük, en güzel düşünceler her zaman sende oluştu. Mevlana, Yunus Emre, Hacı Bektaş gibi abide şahsiyetlerin var. Kahraman olmaya hazır olan bütün insanlarının yürekleri “Vatan-vatan” diye atmaktadır, Türkiyem!

Sen bugün de dünyayı fethetmeye devam ediyorsun. Önceleri Sultan Alp Arslan’lar, Fatih Mehmet’lerle; şimdiler de Mehmet Akif, Aşık Veysel, Neşet Ertaş’larla. Ay yıldızlı bayraĝın büyük Atatürk’ün elindedir, Türkiyem! Dünya durdukça sen de duracaksın. Geçmiş ve gelecek senindir.

Unutmayın!

Dünya halkları iki bölümdür: Türkiye’yi görenler ve görmeyenler.

Kalbi olanın seni sevmemesi mümkün mü, Türkiyem!

Doĝarsam, sende doĝsam Türkiyem!

Ölürsem, sende ölsem, Türkiyem!

Al benim yüreĝimi! Bir avuç kadar olsa da sana toprak olsun Türkiyem!!!

 

 

 

AĞLAYAMAYAN YALNIZLIK

 

Arslansız, ağaçsız kalsa dağ ağlar,

Bülbülsüz, goncasız kalsa bağ ağlar,

Eridikçe beyaz beyaz kar ağlar,

Ah neyleyim?!

Ben ağlasam öbür yanda yar ağlar.

Yar ağlasa garib gönlüm kan ağlar.

 

Turnalarım uçardı nazlı nazlı,

Irmaklarım akardı hızlı hızlı,

Aşık gözler, yakardı gizli gizli,

Ah neyleyim?!

Ben ağlasam öbür yanda yar ağlar.

Yar ağlasa garib gönlüm kan ağlar.

 

Selam versem selamımı alan yok,

Ah diyen yok, derde çare bulan yok,

Feryadımı işiten yok, duyan yok,

Ah neyleyim?!

Ben ağlasam öbür yanda yar ağlar,

Yar ağlasa garib gönlüm kan ağlar.

 

Cehennemde yananlar hayran bu gün,

Dağda taşlar dağıldı viran bu gün,

Boğuldu gözyaşıma Turan bu gün,

Ah neyleyim?!

Ben ağlasam öbür yanda yar ağlar,

Yar ağlasa garib gönlüm kan ağlar.

 

OĞULA ÖĞÜT

 

Bu dünyada büyük sultan çoktur.

Kalbindekiden bülendi yoktur.

Bir soluk fırsat da

Hakdan da

Halkdan da ayrı kalma.

Büyük ferman onlarda.

Elin kesilse de

Çınar başın dik olsun.

Ayak yürümez olsa da,

Gözler hiç görmez olsa da,

Çınar başın dik olsun.

Uzun lafın kısası

Allah seni korusun.

Ama nasiptir.

Dar ağacının altında da

Çınar başın dik olsun!

 

SUSMAK İMKANSIZ

 

Sus diyorsun.

Sözkonusu olunca millet ve vatan

Susmuşa derler: vatanı satan.

Susamam!!

Susmak:

Mertlerin kurşunlanması,

Milletin kuşkulanması,

Şelalenin tersine akması,

Kan basıncın sıfıra düşmesi,

Hayının başa geçmesi,

Fikirlerin çürümesi,

Bugday ekip arpa biçilmesi,

Siyaha beyaz,

Kara kışa yaz

Denmesi,

Rüzgarın donması,

Hüzünün dogması,

Felaketin bize dönmesi,

Gerçek diye serab gösterilmesi,

Insan oglu denen Zatın,

Affedersiniz,

Hay artı van a benzemesi.

Yine sus diyorsun,

Susmak imkansız.

 

 

ŞEHİDİN SON NEFESİ

 

Her taraf karanlık,

Dagbaşı da görünmüyor.

Dere kenarında asker

Kanlar içinde yatıyor.

Hayalinde ailesi:

Babacığım!

Yaram yürekden,

Yaram derinden,

Kazıver mezarımı.

Zannetme öldü diye aniden,

Ben yedinci ceset

Altısı düşman yanıdan.

Anneciğim! Canım annem!

Gözyaşına bağrını eritme.

Perişan etme ruhumu benim.

Ay Yıldız oldu kefenim.

Mert görsünler annemi de.

Söyleyeyim son sözümü,

Bilirsin, sokak sonunda

Oturmuş karağözlümü.

Duysun böyle öldüğümü,

Vatanı ve kendisini

Candan aziz sevdiğimi.

Üzülmesin!

Tez unutsun!

Vatansever bir yiğitle

Düğün yapsın.

Canım annem!!

Anneciğim!

Ay Yıldız oldu kefenim.

Babacığım!

Kazıver mezarımı!

Dere suyu kızarırken

Etraf kızarırdan erken.

 

 

 

AKILLI DELİ

 

Her insan gönlünün kerbelası var.

Güzel denen ilin bir belası var.

Akıllı köylerin bir delisi var.

Ben kocaman bir yurdun delisiyim.

Yalan dünya bir yana, ben bir yana.

 

Fukarada olsam, sultan sanırım.

Alem yıldızların bir bir sayarım.

Namert köprüsünden naşımda geçmez.

Kayalardan korkusuzca kayarım.

Yalan dünya bir yana, ben bir yana.

 

Dünya dört mevsimse benimki kıştır.

Dost yoktur, taşlar bana sırdaştır.

Yeşil ağaçlar bana arkadaştır.

Yaprakların döşer yoluma benim.

Yalan dünya bir yana, ben bir yana.

 

Muazzam Bir Volkan Uyuyor Içimde.

Muazzam bir volkan uyuyor içimde.

Bir gün!

Bir gün!!!

Yeniden patlayacak.

Ateşler püskürecek.

Kara közlü lavını

Çevreye aktıracak.

Yakacak, mutlaka yakacak!

Yıkacak, yıkacak!

Hiç hiç durmayacak.

Hiç şey duymayacak.

Sakın!

Bana dokunmayın!

Muazzam bir volkan uyuyor içimde.

Uyandığında,

Bir daha uyumayacak.

 

İHTİYAR VE ŞAŞKIN TORUN

 

Toruncuğum böyle şaşkın bakma!

Ellerimden tut yalnız bırakma!

Anneden doğdum ben de.

Kirpi tikenleri de

İpekti doğduğunda.

Kara idi sakal saçım,

Ve şimdiki uzun kaşım.

Ateşliydi her adımım,

Karda da iz bırakmazdı.

Bulanık değildi gözlerim,

Ve bunça gözyaş akmazdı.

Alnımda çizgiler derin.

Agzımda dişlerim demir.

Tüylü kulaklarım sagır.

Nefes almak da çok agır.

Bunlar dogdugumda yokdu.

Beni de anne dogurdu.

 

Aah! Bir zamanlar biz de

Ham cevizi yüzümüze sürerdik,

Zurnaсıya bakıp limon emerdik…

Toruncuğum! Şaşkın şaşkın bakma!

Ellerimden tut, yalnız bırakma.

Maalesef, kaderimiz böyle.

 

 

CANIM TÜRK DÜNYASI’NDA

 

Bir ocakda ısınmış,

Bu birlige sıgınmış

Canım Türk Dünyası’nda

Dilde, işte, fikirde

Bir olursak biz varız,

Dostca kardeş yaşarız.

Kerkük gözlerim benim.

Kıbrıstır gönlüm benim.

Bölüm bölüm Balkanda

Evlad var aynı kanda.

Selam Özbeklerime,

Can canım Azerime.

Elmasım var Yakut’ta,

Çuvaş Hakas Başkurt’ta.

Tatar da övgülerim,

Kazak’tadır ciğerim.

Kırgız’a öpücüğüm.

Kumanım ve Kumukum,

Aziz Karakalpakım.

Nogayım,Gagauzum,

Onlardır gerçek özüm.

Balkarım, Karaçayım,

Uygurum hem Altayım

Hepsi de altın ayım.

Ruhum benim Türkmende,

Tüm kalbim Türkiye’de,

Canım Türk Dünyası’nda.

Dilde, işte, fikirde

Bir olursak biz varız,

Dostca kardeş yaşarız.